]Po przejściu pierwszego etapu, czyli ocenie wizualnej, zawsze przychodzi pora na pierwszą rozmowę. Przez myśl Kayli często przechodzi myśl „Czego znowu ktoś od niej chce i czemu nie może załatwić tego z kimś innym?”, na jej twarzy pojawia się jednak delikatny lekko sarkastyczny uśmiech, ale bardziej pozytywny, nie odpycha on ludzi. Na początku poznajemy ją jako osobę niezwykle ambitną, dąży do swojego celu nawet po trupach, w jednej chwili może cię nie do końca lubić... łagodnie ujmując, oczywiście wtedy kiedy stoisz na drodze do osiągnięcia konkretnego celu, ale gdy tylko osiągnie to co zamierzała, cała złość mija i może stać się nawet twoja przyjaciółką. Bardzo szybko się irytuję, a próbuj się jeszcze z niej śmiać, to możesz się pożegnać ze swoim dobrym żywotem.
Nie potrafi zrozumieć wszystkiego co jest nielogiczne i nie da się tego wytłumaczyć. No bo na przykład wiadomą rzeczą jest, że z połączenia czarodzieja i mugolaka wychodzi dziecko półkrwi i jest on czarodziejem o ile to odziedziczy prawda? Logiczne, ale jakim cudem z dwójki brudnokrwistych może wyjść czarodziej? Fakt magia istnieje, ale nie w genetyce. Takie osoby napawają ja przerażeniem i woli ich unikać, ale ostatnio zaczyna pracować nad kontaktami z nimi.
Kiedy już uda ci się zrozumieć tą dziewczynę, do tego zaakceptować, a co gorsze z nią wytrzymać uda ci się poznać jej nieco spokojniejszą i życzliwszą stronę. Może to się wydawać dziwne, ale jest w stanie się przyjaźnić, a nawet więcej... jest dobra przyjaciółką, jej zaborczość sprawia, że nie dopuszcza innych, a w szczególności tych którzy chcą im zrobić krzywdę.
W swoim życiu nie miała jeszcze jakiś poważniejszych związków, no bo jak można mówić o poważnym związku w wieku 16 lat? No, ale umysł żadnego chłopaka nie był na tyle rozwinięty, by być w stanie pojąć jej pokręconej osobowość, więc żadnemu nie pozwoliła się do siebie zbliżyć, nie miała ochoty cierpieć bez powodu.
Poza tym według niej miłość nie istnieje, jest tylko ewentualnie przywiązanie, wdzięczność i pożądanie no ewentualnie może przyjąć do wiadomości, że istnieje coś takiego jak zauroczenie, miłość jest jedynie wymysłem ludzkości i dobrą wymówką "Nie mógł mnie zdradzić, bo przecież mnie kocha" albo "Mamo, tato jestem w ciąży, ale nie martwcie się, my się kochamy".
biografia
Jak do tej pory dziewczyna żyła sobie spokojnie w Australii na swoim kochanym wybrzeżu, uczęszczała do szkoły magicznej i było dobrze. Wcale jej nie przeszkadzało, że jest jedynaczką, w końcu mogła dostać to co chciała, chociaż wątpiła, że przy rodzeństwie i ich stanie majątkowym mogłoby jej czegoś zabraknąć, ale tak to przynajmniej miała całą uwagę rodziców, no całą tą, którą nie poświęcali pracy. Nie mogła narzekać, tata zawsze stał po jej stronie, nie ważne co przeskrobała, nigdy nie doświadczyła tak naprawdę co to jest szlaban, bo te zawsze mijały po góra dwóch dniach. Można powiedzieć, że jak do tej pory wiodła rajskie życie. Do momentu aż nie odnalazła ich, jej „kochana siostrzyczka”. Nie miała za bardzo nic do niej, ale oczywiście musiała spieprzyć jej życie, chyba nawet była trochę zazdrosna, więc może jednak coś do niej miała...
To wszystko nie wyglądałoby tak źle, gdyby nie fakt, że jej mamusia postanowiła ją przenieść do Hogwartu, bo jak to tłumaczyła jej ojcu „Dziewczynki przecież muszą się poznać, a to najlepszy sposób”. Najlepszy sposób!? Ciekawe dla kogo? W wieku 16 lat musi zaczynać wszystko od nowa. Nowe znajomości i środowisko, irytowała ją decyzja mamy, ale i tak winiła za to siostrę, aktualnie wolałaby żeby ta nigdy nie pojawiła się w jej życiu.
| informacje dodatkowe ~Kiedy ktoś ją doprowadzi do płaczu, idzie do biblioteki gdzie się zaszywa w kącie i czyta najróżniejsze księgi, które pozwalają jej się uspokoić.
~Jedynym stworzeniem, które naprawdę ją rozumie jest jej kot.
~Kocha wodę i nie wyobraża sobie innej zemsty jak utopienie wroga.
~Woli owoce od słodyczy, ale tymi tez nie gardzi
~Jej patronusem jest rekin
~Nie życzy siostrze śmierci, ale wolałaby jej nie poznać.
~Przerażają ją szlamy, bo ich status krwi jest nielogiczny i nierealny
| 
Indeks
