Pierwsze, co rzucało się w oczy, to tępy kij wbity we więdnącą, jesienno-płową trawę i Czarny, który siedział obok wpatrując w niego od kilku godzin. Niezmordowanie katował swoje halucynacje spokojem i monotonią nie tylko tego co było na zewnątrz, ale i wewnątrz. Drżał przy tem i pocił się jak w malignie.

Środek zakazanego lasu i kogo tu spotykamy ? Nie kogo innego jak Jessi ! No dobra może nie zupełnie można powiedzieć że ona to ona, choć to ona! Bo była pod postacią pięknego, czarnego wilka z długą gładką sierścią.
Bardzo ciągnęło ją do swej wilczej postaci a przecież bieganie po błoniach było by szalenie nie rozsądne, choć pewnie nie bardziej niż bieganie po zakazanym lesie ale czy dziewczyna tak na prawdę się tym przejmowała ?
Kręciła się więc po lesie, rozkoszując się bliskością natury i możliwością spędzenia czasu w swej zwierzęcej wersji gdy dotarła na niewielką polanę.
Na jej środku siedział nie kto inny jak Black.
Cóż po prawdzie wcale jej to nie zdziwiło. Siedział tak i wpatrywał się w kij wbity w trawę, Ależ fascynujące zajęcie !
Jessi zaciekawiona zbliżyła się do chłopaka nie zmieniając się jednak w człowieka, na to zawsze przyjdzie czas a póki co chyba bezpieczniej było nie ujawniać się ze swoimi zdolnościami...

Zwietrzył niecodzienny zapach, jakby przybyły właśnie zwierz wytaplał się wcześniej w cukierkowych perfumach albo wpadł do kałuży suto skropionej szamponem dla nastolatek. Spojrzał na wilczycę, ale zaraz zreflektował się i wrócił do bezmyślnej mantry analizowania detali sękatego patyka.
- Już li moment wystarczył, j'étais si près - mruczał sam do siebie. - Zabiję, zabiję, zabiję...

Przez chwilę przyglądała się Blackowi który wydawało jej się że spojrzał również i na nią. Ale może to tylko takie wrażenie ? Nie miała pewności ponieważ dla chłopaka numerem jeden na liście zainteresowań w tej chwili był stojący przed nim kij.
Tak czy inaczej zainteresowały ją mamrotane przez niego słowa.
O kim lub o czym on znowu opowiadał ?
Na prawdę ciężko było jej go czasami pojąc ! No w zatrważającej ilości wypadków jeśli mamy być szczerzy.
Była strasznie ciekawa kogo dotyczą jego słowa i czym właściwie jest ten kij. Tak więc podeszła do chłopaka i trąciła go ciężką łapą wskazując łbem na owy kawał drewna. Miała nadzieję że może Black chętnie opowie coś wilkowi. W końcu ludzie często rozmawiali ze zwierzętami !
Jak ona sobie przypomni co gadała do Syriusza gdy był psem, zanim się dowiedziała że to on ! o zgrozo ! Od tamtego momentu Jessi nie była już tak wylewna w stosunku do nieznanych sobie zwierząt szczególnie gdy nie miała stu procent pewności ze na pewno są zwierzętami.

Groźny psowaty a nie dość że pachnący, to jeszcze oswojony. Black przygładził prawie czyste kłaki odsuwając się od przybysza. Musiał pozostać niewzruszony, wszelki kontakt i zabawa z Nimi były złym wyborem i doskonale o tym wiedział. Nie po to znosił męki separacji z Miriam, Diabelskimi Oczami, 464 czy Mathersem (mimo że ten ostatni bezsprzecznie istniał poza jego umysłem, to dziwaczna relacja która ich łączyła wzmagała jedynie chorobę) i odstawił majeranek, żeby teraz dać się złamać.
- Co chcesz? Imię? - wycharczał. - Wszystkie chcą imiona.

Black patrzył na nią jak by wyrażała się w czymś śmierdzącym a przecież jako wilk zawsze była bardzo grzeczna i nie biegała po kałużach i nawet nie ze względu na to że była ułożony wilkiem tylko dla tego że jak raz się dała namówić na kąpiel w kałuży jako wilk to o mało nie dostała zawału widząc swe włosy gdy wróciła do ludzkiej postaci!
Jessi wzniosła oczy ku niebu słysząc słowa Blacka. Też coś... Imię to ona już miała. Znowu pcnęła go łapą po czym to samo zrobiła z kijem. Serio gadać z Blackiem nie było łatwo pod żadną postacią.

Przez dłuższy czas szemrał coś pod nosem grzebiąc łapą w ziemi, kiedy nagle zerwał się i złapał kij stojący przed nim w obie ręce. Z błyskającymi dziko ślepiami wpatrywał się w wilczycę, jakby chciał ów lichą bronią białą strzaskać ją na gładką pulpę.
- Wiedzieć, czy walczy się z czymś, co wypływa z ciebie, czy z czymś z zewnątrz... to bardzo zmienia samą istotę walki - takowe słowa rzuciwszy w leśny eter przystąpił do przetykania nozdrzy za pomocą małego palca.
Niepokojąca cisza trwała kilkanaście sekund, czyli do czasu aż smrodliwy opar opuścił gardziel Czarnego, kiedy uroczyście szpetnym śmiechem zechciał uczcić majestat wypowiedzianego przed momentem aforyzmu. Swojego własnego aforyzmu. Ah, jak się staczał!

Black zachowywał się dziś dziwniej niż zwykle gdy tak nagle się zerwał na równe nogi Jessi aż odskoczyła i instynktownie obnażyła kły jak na wilka przystało warcząc przy tym krótko.
Wpatrywała się w Blacka i w mgnieniu oka pojęła że nie ma co dalej ryzykować bo nie uśmiechało jej się zarobienie z tego drąga w głowę !
W mgnieniu oka zmieniła się z wilka w samą siebie !
- Black chciałeś mi zdzielić kijem ! - krzyknęła w jego stronę pozwalając by wiatr rozwiał jej włosy i lekko targał koszulę którą miała na sobie. Sama nie wiedziała czemu to zrobiła i zamiast wziąć nogi za pas po prostu mu się ujawniła ale miała te dziwne przeczucie że Black jej nie wyda. Miał już wiele okazji żeby n nią naskarżyć z różnych powodów ale udowodnił że nie jest typem kabla.

Beznamiętnie obserwował przemianę wilczycy. Gdy rozdziawiła swe lico i wypluła z krtani świeżą porcję wściekłego świergotu, wbił kij w ziemię, po czym oparł się nań. Zdecydowanie nie wyglądał na wzruszonego całą tą sytuacją.
- To i tak nic by nie zmieniło - stwierdził marszcząc wychudłe ryło w geście kpiącego uśmiechu.

Jessi wcale nie zdziwiła reakcja Blacka a raczej jej kompletny brak ale jego słowa były już co najmniej dziwne jeśli nie obraźliwe gdy zastanowić się głębiej nad ich sensem !
- Co masz na myśli Black? - zapytała Gryffonka nie chcąc wyciągać pochopnych wniosków już dawno się nauczyła że coś co wypłynęło z ust Blacka nie koniecznie oznacza to co powszechnie jest uważane że znaczy w tej kombinacji sylabowej. Tak zrozumieć Blacka było na prawdę nie łatwą sztuką ale po jakimś czasie obcowania z jego osobą można było przy najmniej nauczyć się tego że trzeba się go zapytać co ma na myśli niż próbować samemu zrozumieć.

- Chodzi o to, że aktualnie egzystuję w świecie, który nie istnieje - odparł wzruszając ramionami.
Za chwilę jednak znów rozwarł szeroko pysk z zamiarem przepchnięcia przezeń artykulacyjnego pomiotu o nadzwyczaj uporządkowanej strukturze:
- Nie, on istnieje. Nie da się jego istnienia zaprzeczyć, jednak to zwykły przeciek. Już nawet nie wiem, czy twoje miganie jest prawdziwe, a jeszcze niedawno był to całkiem dobry sposób odróżniania.

Jessi przekrzywiła głowę słuchając Blacka.
- Powiesz mi coś więcej na temat tego twojego przecinka i mojego migania? - to co mówił było może mało zrozumiałe ale z pewnością ciekawe a na pewno intrygujące. Skoro Jessi się tym zainteresowała musiało takie być.
Wydawało jej się że Black tak na prawdę ma jej coś istotnego do powiedzenia ale jak to on miał już w zwyczaju zawsze kluczył dookoła zanim dało się z niego wyciągnąć co istotniejsze informacje.

Pierw zamknął lewe ślepie, po czym przez około minutę okrutnej ciszy wpatrywał się w lico domniemanej Jessi, później powtórzył manewr z jedną różnicą - przysłonił prawe oko miast lewego. Tak wyeksponował one gesty, jakby miały wyjaśnić dziewczynie coś istotnego. Później prychnął i poszedł bliżej, bardzo blisko. Uklęknął tuż przed Wilczycą i z pewną dozą niewprawnej delikatności pogładził ją po twarzy, jeżeli mu w tym nie przeszkodziła. Mimo starań, jego dotyk wciąż bolał, tak samo jak zawsze.
- Gdzie, do jebanej cholery i czarnego trypra, jest Emily Rhodes? - spokój, z jakim wypowiedział to zdanie, był rozbrajający. Albo przerażający. Kto co lubi.
Bezdeń dwóch źrenic wbitych w sam środek żółtych tęczówek rozszerzał się i kurczył całkowicie niezależnie od siebie. Ah, działo się we łbie jego!

Przez chwilę ciszę mąciły tylko lekkie powiewy wiatru wprawiające w ruch liście które już niedługo miały pożółknąć opaść i w ten sposób zakończyć swoją egzystencję. Jessi wpatrywała się w Blacka i jego zabiegi, gdy poczuła jego dłoń na swoim policzku skrzywiła się lekko, blizny i strupy na jego rękach jak zwykle wywoływały pewnego rodzaju dyskomfort.
Gdy nagle się odezwał aż cała podskoczyła.
Więc nie wiedział ? Nic nie słyszał ? no tak skąd mógł wiedzieć...
- Black Emily znaleziono martwą. - nie wiedziała jak to przyjmie,ani jakie relacje łączyły go z Milką więc przygotowała się na każdą możliwą reakcję z jego strony o ile było to w ogóle możliwe bo on i tak zawsze zaskakiwał człowieka czymś nowym.

Mimo dziwacznego początku, dziewczyna z każdym kolejnym testem wydawała się coraz bardziej prawdziwa. Przez pierwsze kilkadziesiąt sekund pozwolił sobie zachować resztki nadziei, że wszystko to tylko imaginacje, że pogrążył się jeszcze bardziej wkraczając w kolejny krąg obłędu, a wyłożona przez Gryfonkę informacja jest wierutnym kłamstwem, materializacją lęków, jednak nie znalazł oparcia w tych rojeniach.
Westchnął i przewrócił się na bok. Przyciągnął zgięte kolana do brzucha zwijając się w kłębek.
- Po co ja żyję? - burknął sucho, najwyraźniej sam do siebie.
Zastanawiał się, czy wziął ze sobą nóż i czy uda mu się poderżnąć sobie gardło. Jeżeli faktycznie ma przy sobie jakąś broń białą i nie jest to ten stary kozik, tylko nowy, drogi egzemplarz bowie, który w tamtym roku ukradł Puchonce-wojowniczce, chyba Dianie, to miałby jakieś szanse, chociaż dotąd nie był pewien swojej wytrzymałości i zimnej krwi. Gdyby wpadł w panikę i popełnił błąd, zapewne wykrwawiałby się dość długo, żałośnie podrygując i męcząc się jeno przez swoją słabość. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem byłby skok z wieży astronomicznej.

Jessi nie mogła uwierzyć w to czego była świadkiem, nie była świadoma faktu że Emily i Black są ze sobą tak blisko związani. Podeszła do Blacka wolnym krokiem i kucnęła przy nim kładąc mu dłoń na ramieniu.
- Wiesz życie niestety takie jest że nam sypie piaskiem w oczy ale zawsze jest powód by żyć.- nie miała pojęcia co dzieje się w jego głowie ale patrząc na niego była pewna że nic dobrego to nie jest.

Bardzo go rozbawiła, ale w sposób wybitnie gorzki. Dlaczego wzrok tak wielu nie sięgał poza krawędź świetlistego Kręgu? Nawet gdy znaleźliby się poza nim, wciąż błądziliby, niby dzieci w ciemnym lesie, w umyśle mając miłe obrazy jasnego gniazda swego przysłaniające to, co naprawdę rejestrowały ich pełnosprawne przecież receptory. Bezspornie dziwaczne zachowanie, zapewne mające źródło w fizjologii i parszywym pochodzeniu człowieka.
- Jaki? - zapytał wyginając wargi w złym uśmiechu.
Zdecydowanie nie miała pojęcia, jak wygląda jego życie.

Jessi westchnęła, co miała mu powiedzieć? Nie była najlepsza w pocieszaniu, plus nie była aż tak blisko z nim związana, ale przecież każde życie miało jakiś sens nawet jeśli tego sensu się nie w nim nie widziało. Zawsze był powód by żyć dalej chociaż wydawało się nam że tego powodu już nie ma. Czasem trzeba było poszukać nowego powodu ale to też było możliwe, wszystko było możliwe jeśli tylko bardzo tego chcesz.
- No na przykład... - zastanowiła się przez chwilę - na pewno masz jakieś marzenie albo chciał byś coś zobaczyć czy czegoś się nauczyć dla tego warto żyć by spełniać te marzenia, by nauczyć się czegoś czego nie umiemy, by zobaczyć coś czego nie widzieliśmy. - posłała mu blady pocieszający uśmiech. Strata bliskiej osoby bywała dla nas końcem świata ale świat nigdy się nie kończył wręcz przeciwnie, nieustannie pędził na przód.

Przez długi czas leżał w bezruchu z pyskiem zmarszczonym w tym samym nieprzyjemnym grymasie, aż nagle podniósł się do siadu i zarechotał tak intensywnie, że dostał ataku duszącego kaszlu. Jego zielone ślepia skrzyły jak dawniej, właściwie jeszcze bardziej - były dosadnie obrzygane żółcią. Miał pomysł.
- Jessi, naucz mnie tej sztuczki - powiedział wyglądając przy tem na bardzo przejętego.

Patrzyła zmartwiona na Blacka nie widziała go nigdy w takim stanie a jego dziwaczne stany zdawało jej się że już całkiem nie źle zna, jak bardzo się wystraszyła gdy po kilku min utach zerwał się z ziemi ciężko jest opisać ale z wrażenia aż siadła na wilgotnej ściółce na tyłku.
Popatrzyła na niego jak by nie wiedząc o czym mówi i mrugała zdezorientowana by po chwili zaledwie jej oczy otworzyły się szeroko w wyrazie niezmiernego zdziwienia !
- Chcesz się nauczyć animagi ? - no i masz babo placek! Spodziewała się że jej nie wyda ale że będzie chciał się tego nauczyć !
- Wiesz ale to nie jest takie proste i trochę trwa i... no musiał byś się ze mną spotykać od czasu do czasu żeby trenować... jesteś pewny ? - może to był jeden z jego pomysłów który tak szybko się pojawiał jak i znikał ?

- Nie będzie czasu na "od czasu do czasu", wierz mi - odparł marszcząc śmiesznie nos, aby odsłonić przydługie kły wkomponowane w koszmarnie krzywy zgryz. Jego szczęki wyglądały, jakby rosło na nich zbyt wiele zębów.
- Muszę iść, wyjść stąd. Nie chcę, żeby mnie wyssali. Muszę uciec - dobieranie słów, tak aby nie zdradzić czegokolwiek, co może naprowadzić ją na właściwi trop zanim dokona się To, sprawiało mu wyraźną trudność.
Przy artykułowaniu poszczególnych sylab mocno gestykulował prawą ręką zniekształconą naprawdę imponującą liczbą blizn i ran najróżniejszego pochodzenia.

Jessi jak zwykle nie wiele rozumiała z tego co Black do niej mówił ! Czy on zawsze musiał tak komplikować sprawę ?
- Ale przy jednym podejściu się tego nie nauczysz, ja się uczyłam prawie pół roku... - pokręciła głową, czy ona była w ogóle w stanie nauczyć go tej sztuki ? Przecież sama miała aż czterech nauczycieli !
- Ale przed kim ? Black błagam choć raz mów jaśniej ... - w jej głosie było słychać już pewien rodzaj desperacji, tak bardzo nie cierpiała nie rozumieć co się dzieje wokół niej.

- Nie mogę. Później się dowiesz. Na razie rób to, o co proszę, bo bez twojej pomocy wszystko może skończyć się o wiele gorzej - rzekł nie tracąc humoru i wstał, prostując się przy tym.
Mroźne jesienne wyziewy leśne zadrgały przeszyte nieprzyjemnym chrzęstem strzykających gnatów.
- Chociaż jedna lekcja! Mój ojciec... - nagle przerwał i ściągnął krzaczaste brwi.
Nie, zdradzanie tej informacji byłoby głupie. Ta wiedza przydałaby jej kolejnego tropu.

Jessi westchnęła, cóż przecież mogła to dla niego zrobić...
- Ok, postaram się przekazać ci to co wiem. - podrapała się po głowie nie wiedząc co ma robić, od czego zacząć !Tyle rzeczy krążyło jej w głowie, tyle informacji...
- Twój ojciec? Co? Co twój ojciec? - zmarszczyła brew ciekawa o co mu chodziło. To wszystko było coraz dziwniejsze gdyż Black nic nie chciał jej powiedzieć !