Sebastian dotarł do zamku kilka godzin przed rozpoczęciem roku. Wynikało to z prostych przyczyn... musiał się zorientować, co i jak, zapoznać z pierwszymi profesorami, być może odbyć rozmowę z samym dyrektorem. A zarazem grać dobrego chłopaczka, który strasznie stara się o posadę z tak dobrej szkole jak Hogwart.
Już nieco rozeznając się Castellano postanowił ruszyć w stronę swojego "stanowiska pracy". Wiedział już, że praktyki będzie czerpał od samego Rebeusa Hagrida, pół-olbrzyma, który jakoś zasłużył dyrektorowi i stał się jego niemal prawą ręką. A przynajmniej tak wydawało się chłopakowi. Nie z tego powodu wybrał właśnie ten kierunek praktyk, ale również z jego naturalnego zamiłowania do magicznych zwierząt. Dziwne! Sebastian coś lubi, czymś się interesuje. A jednak. Szczególnie dużo czyta o smokach... ciekawe, czy Hagrid kiedyś będzie mu kazał z takim obcować?
Nieco zamyślony dotarł do zagrody. Jak się spodziewał, zastał tam pół-olbrzyma. Jako wysłannik samego Czarnego Pana wiedział, że będzie musiał poważnie wczuć się w swoją rolę, dlatego od razu przybrał ciepły uśmiech... choć w ogóle na twarzy Sebastiana to naturalnie wygląda?
- Przepraszam. Pan Rebeus Hagrid? Jestem Sebastian Castellano, praktykant Opieki Nad Magicznymi Stworzeniami. - przedstawił się i zaraz dodał stanowczym głosem. - Pozostało tylko kilka godzin do rozpoczęcia, na pewno przydałyby się Panu dodatkowe dwie silne ręce!

Pół-olbrzym zdawał się nie słyszeć Sebastiana, co wyjątkowo działało mu na nerwy. Nie był przyzwyczajony do takiego zachowania. Mimo wszystko miał w sobie dużo silnej woli, dlatego więc w środku toczył ze sobą walkę, zaś na zewnątrz odznaczał się naturalnym spokojem. Przez moment Włoch przyglądał się pracy Rebeusa, podziwiając ile ma w sobie siły. Po niespełna minucie jednak wbił łopatę w ziemię i ruszył w kierunku praktykanta. Powitanie również niezbyt przyjazne, ale zbytnio nie zraniło to młodzieńca, może nieco bardziej rozdrażniło... ale jak na dobrego aktora, niczego po nim nie było widać. Hagrid powrócił do niego z narzędziami. Niemal rzucił w jego stronę motykę, ale Sebastian zwinnie ją złapał. Oj, z pewnością nie należał do tych niezaradnych, wątłych chłopaków. W końcu wiedział, na co się piszę, chcąc praktykować ONMS. Zdawał sobie sprawę, że jego praca nie będzie polegała tylko na asystowaniu, śledzeniu przebiegu zajęć, trzeba jeszcze odwalić robotę samego profesora... oczywiście nie oskarżał tym samego Hagrida. Po prostu podczas swojej nauki spotkał wielu praktykantów i w pewien sposób wyrobił sobie opinię. Nie musiało wcale być tak z pół-olbrzymem, a trzeba wziąć pod uwagę, że Sebastian sam się zgłosił. Z zamyśleń wyrwał go głos gajowego. Niemal natychmiast zaczął działać bez zbędnej gadaniny. W pewnym momencie jednak pomyślał, że mógłby nawiązać jakiś kontakt... w końcu miał dowiedzieć się czegoś, o czym nie wiedział jego Pan.
- Długo tutaj pan pracuje? Mój brat wspominał mu o panu... uczęszczał do Hogwartu, dopóki na zabawie nie pojawiły się trolle... - wypowiedział te słowa surowo, jednak odchrząknął i nakazał sobie się opanować.

Sebastianowi nie zależało na współczuciu gajowego. Na niczym właściwie mu nie zależało, może jedynie na dumie ojca, który pragnął go w szeregach Czarnego Pana. Czasami miało się wrażenie, że chłopak jest wyprany z wszelkich uczuć, nie licząc oczywiście tych negatywnych, bądź stłumił te pozytywne gdzieś głęboko w sobie. Teraz miał misję i musiał się na niej skupić. Przede wszystkim nie ukazywać swojej niechęci do świata, a wręcz przeciwnie - stwarzać pozory osoby, której z pewnością można zaufać. A więc czy to stanowisko nie obudzi w nim ciepłych uczuć? Cóż... zawsze jest cień prawdopodobieństwa.
Praktykant wykonywał starannie swoją pracę i dość szybko, by dorównać Hagridowi. W międzyczasie zastanawiał się, jak kontynuować rozmowę, która cóż... nie należała do rozbudowanych. Chłopak nie dał za wygraną i po chwili znów odezwał się nieco zasapanym głosem, ignorując fakt, że pół-olbrzym wyglądał na zamyślonego:
- Zastanawiałem się, jak trolle mogły znaleźć się w zamku. Nie wierzę mediom, mam wrażenie, jakby ktoś celowo je tam wprowadził. - ucichł, chcąc kontynuować, ale sam nie wiedział, dokąd może się posunąć.

Sebastian złapał narzędzie i wziął się do następnej pracy. Może nawet nieco przyspieszył, bo wiedział, że niedługo odbędzie się kolacja w Wielkiej Sali, a trzeba było się na niej stawić. W końcu był praktykantem, nowym praktykantem. Ponadto chciał skończyć wcześniej, by się przyszykować na tę uroczystość. Odpowiedź Hagrida go nie zadowoliła. Jednak nie tracił nadziei, że zdoła coś z niego w przyszłości wyciągnąć. Zastanowił się przez chwilę jeszcze nad znaczeniem jego słów, po czym skupił się na swojej czynności. Ściągnął koszulkę i grabił myślami będąc gdzieś daleko. Oj, dziewczyny miałby widoczki.


/wybacz, że tak mało, ale już zaczęła się ta kolacja, więc może damy zt, a potem ewentualnie jeszcze przeprowadzimy sesję?

Sebastian jako praktykant miał dzisiaj pomóc Profesorowi w przeprowadzaniu zajęć. Ubrany oczywiście elegancko, jednak na tyle wygodnie, by móc przebywać na świeżym powietrzu i... ganiać za stworzeniami, które nie zawsze są usłuchane. Niósł do Zagrody wielkie akwarium, a kropelki potu spływały po jego skroniach. Nie dość, że pogoda była dość upalna, musiał dźwigać. Niby nic wielkiego. W środku znajdował się ognisty krab, o którym dzisiaj będzie mowa.
— Witam profesorze. Jeszcze nie przyszedł żaden uczeń? — praktykant spytał nieco zdezorientowany. Odstawił akwarium na ziemię, pilnując ognistego kraba, który mógłby im uciec, a Sebastian wypożyczył go z OPCM. Castellano przetarł mokre czoło chusteczką i zaczął wyczekiwać na VIIklasistów. Czyżby to był rocznik Ann Nott? I Sofie Brown? Zapowiada się ciekawie.

VII klasa to już prawie skończona edukacja w szkole średniej..Sofie tego dnia wstała wcześnie rano ustawiła sobie budzik na 6:30 by spokojnie się przygotować..Użyła magii i wyprasowała sobie mundurek, by potem ogarnąć resztę porannych czynności..Wbiegła do wielkiej sali w dobrym humorze i spożyła śniadanie..by chwile potem w radosnym nastoju wejść do zagrody..Rozejrzała się uważnie i poprawiła spódniczkę..Mimo że miała tyle rzeczy na głowie dostanie Crucio od Voldemort'a uświadomiło ją w paru rzeczach..teraz to nie ważne czas skupić cały umysł na lekcji..Stanęła gdzieś w cieniu czekając cierpliwie na początek zajęć..Zastanawiała się co dziś będą robić, więc przeglądała podręcznik z którym się nie rozstawała od początku roku bo Owutemy..w pewnym sensie doświadczenie z pobytem w zagrodzie smoków, pozwoliło jej się zbliżyć do natury dzięki temu była przygotowana na ONMS. -Dzień Dobry Profesorze i ee?!-odezwała się do profesora i drugiego mężczyzny który przy nim stał..Przez chwilę doznała szoku czyżby Sebastian był praktykantem?, pokręciła głową i ukryła twarz za podręcznikiem chwilę..Tak to był on ten z zakurzonego strychu i ten z siedziby Czarnego Pana..nerwowo potarła nadgarstki i wróciła do przeglądania książki o zwierzętach.

Gilderoy Lockhart wstał dzisiaj trochę za późno. No cóż miał poradzić, że łóżko również go kochało. Oczywiście nie bardziej niż połowa szkoły. Wstał, przeczesał włosy, ubrał się...jak zwykle stylowo i gustownie.
Wyszedł tak właśnie na zajęcia. Dlaczego akurat w zagrodzie? No nic...
Westchnął tylko wchodząc.
-Witam wszystkich.- rzekł jeszcze trochę zaspany. Przeczesał palcami swoje kłaki i zerknął na Sofie. Puścił jej oczko. Stanął gdzieś niedaleko niej i wyciągnął lusterko.
Przyjrzał się i...
Czy to był pryszcz? Musiał, aż zbliżyć swoją twarz do tego boskiego urządzenia. Tak apropo osoba, która wymyślila, wynalazła lustra oraz lusterka powinna być nagrodzona, ozłocona wręcz.
Na szczęście dla chłopaka nie było żadnego pryszcza to tylko cień rzucany na jego twarz.
Dało się zauważyć z jaką ulgą Lockhart odłożył magiczne zwierciadło.

Dzisiejsze zajęcia rozpoczynały się w miarę wcześnie, jednak chłopakowi to odpowiadało. Czasami niektóre egzemplarze zwierząt musieli wypatrywać nad ranem albo trochę po północy. Dlatego też spotkała go miła odmiana. Zaraz po zjedzonym śniadaniu wrócił do PWG, aby wziąć swoją torbę, ogarnąć się trochę. Później biegł ile sił w kierunku odpowiedniego pomieszczenia. Ostatecznie Gryfon powolnym krokiem wszedł do zagrody i spojrzał uważnie dookoła, stojąc przez krótszą chwilę w progu. Czyżby był jednym z pierwszych, którzy przyszli na zajęcia? Zupełnie odruchowo pociągnął rękawy szaty, aż pod same łokcie. Wreszcie zadecydował, że stanie gdzieś niedaleko ogrodzenia. Niestety wśród swojego rocznika miał niewielu znajomych.
-Dzień dobry...- Minimum kultury wymagało, żeby przywitać innych. W tym momencie Raion został zmuszony grać dobrą minę do złej gry. Szczerze interesowały go magiczne stworzenia, a nawet planował kontynuować "kierunek przyrodniczy" na studiach. Cierpiały jedynie notatki, kiedy opuszczał zajęcia oraz relacje społeczne. Mówi się trudno i żyje dalej... Ukradkiem zerknął w kierunku tajemniczego pakunku.

Czyżby Gilderoy puścił jej oczko?, czy to były tylko zwidy..Odsunęła książkę z twarzy i popatrzyła na chłopaka a jej fiołkowe oczy błysnęły lekko, potem na jej policzek wszedł drobny pąs co podkreślił urodę jej twarzy..-Hej Gilderoy-rzuciła mu lekki i promienny uśmiech..Oj Panienko Brown, twój humorek dziś jest dziwniejszy niż zwykle..Odgarnęła lekkim ruchem swój złoty lok za ucho..Nawet jeśli chwile potem pojawił się Gryfon, dziewczyna nie miała ochoty na spiny czy coś w ten deseń..Była Prefektem Naczelnym, i musiała być wzorem dla innych..Więc kłótnie na zajęciach wyrzuciła z listy i głowy..swój wzrok skierowała na pojemnik, gdzie praktykant trzymał tajemnicze stworzenie..-Jak myślisz co to?-spytała puchona, po czym umilkła i wróciła znów do obserwowania Nauczyciela i Praktykanta..Jej usta rozświetlał lekko przyjazny uśmiech..który nie obejmował oczu..To była taka jej poker-face..była ślizgonką i nie mogła tryskać radością, tylko zachowywać umiar i chłodne podejście do wszystkiego..mimo że zależało jej na tym by Hogwart skończyć z dobrymi ocenami, a potem dostać się na studia.

Shira wstała wcześnie dośc wyspana. Aż dziwne! W końcu do późna czytała rozmawiały z koleżankami z dormitorium. Wstała i szybko sie ogarnęła. Założyła szkolny szaty, poprawiła niebiesko-brązowy krawat i wyszła z dormitorium, zabierając torbę. Zrobiło się dość późno, co trochę ją zdziwiło, w końcu zdawało jej się, że jej ruchy były szybkie, ale rano wszystko się takie wydaje, a potem okazuje się być spóźnionym na zajęcia! Zgarnęła więc dwie grzanki z Wielkiej Sali i popędziła na zajęcia opieki nad magicznym stworzeniami. Zbliżyła się do zagrody, zauważając profesora, praktykanta oraz kilku uczniów. Przywitała się uprzejmie z profesorem i zwróciła do Sofie.
- Cześć, Sof! - uśmiechnęła się. - Co słychać?

-SHIRA! CZEŚĆ!-popatrzyła na koleżankę z roku by chwile potem odpowiedzieć na jej pytanie..-Co słychać? jakoś leci powoli do przodu ej powiem ci że ten nowy praktykant ONMS, to niezłe ciacho-szepnęła tak cicho by tylko Krukonka to usłyszała..i zaśmiała się pod nosem, jeszcze raz obrzucając wzrokiem chłopaka stojącego koło Psorka..-[U ciebie jak tam Kochana?-uśmiechnęła się nikle i zamknęła teraz całkowicie podręcznik od ONMS..bo przystanęła przy niej tak samo znajoma osoba jak przystojniak szkoły nr 1 czyli Gilderoy Lockhart, z trudem powstrzymała głośny wybuch śmiechem, wiec przełknęła jedynie ślinę i się lekko zakrztusiła..-Jestem bardzo ciekawa tego co dziś zrobimy na ONMS, cieszę się że się zapisałam na nie, to tylko dzięki pobytowi w rezerwacie magicznych zwierząt w Rosji, również zaczął mnie pociągać kierunek przyrodniczy po szkole, jednak pewnie skończy się to uzdrowicielskim lub prawno-politycznym wydziałem, sama jeszcze nie wiem-umilkła i jej twarz wróciła do normalnych kolorów i nie było już śladu po lekkim rumieńcu, jeszcze chwile potem rzuciła okiem na puchona..potem popatrzyła na Gryfona zaciekawiona, pierwszy raz go w szkole widziała a może była ślepa i zawsze gdy się mijali bo są z tego samego roku, nie zwracali na siebie uwagi.

Jessi wracała z porannego treningu gdy zobaczyła jakiś ruch na błoniach zaczynało się ONMS cóż Mall nie chodziła na te zajęcia ale w sumie kto jej zabroni na nie iść?
Zrzuciła z głowy kaptur bluzy a w swojej torebce wygrzebała szkolną szatę, co prawda końcówki włosów miała jeszcze wilgotne po prysznicu ale czy to jakiś problem? Przeskoczyła barierkę zagrody i już stała pośród reszty uczniów. O proszę nawet wszystkich znała! Nic nowego. Pomachała wszystkim i stanęła obok Raion.
- Co tam? - zagadnęła z uśmiechem.

Nastia ubrała się ciepło, była już połowa listopada i świecące mocno słońce nie zmieniało absolutnie tego, że krukonce było najzwyczajniej w świecie zimno. Chodzenie na wszystkie zajęcia było dla niej nieco uciążliwe, ale w tym roku chciała zaliczyć jak najwięcej przedmiotów. No i prawdę mówiąc, całkiem lubiła zajęcia z Opieki, choć miała nadzieję, że na ostatnim roku będą mieli bardziej niebezpieczne zwierzęta.
Przyszła i pozwoliła sobie stanąć blisko akwarium które dotknęła palcem wskazującym.
- Ognisty krab - rzuciła jakby od niechcenia uśmiechając się do żółwio-podobnego (wbrew nazwie) stworzenia. - Nazwę cię Dyzio.
Po tych słowach odsunęła się od akwarium, ukłoniła się przed profesorem i taki sam, dworski ukłon wykonała przed praktykantem, którego obrzuciła uważnym spojrzeniem błękitnych oczu i odeszła wyciągając podręcznik. Miała zamiar go przejrzeć zanim zajęcia się zaczną... nie dla tego że chciała przeczytać coś na temat dzisiejszej lekcji. Prawdę mówiąc, podręcznik skończyła przerabiać już dawno temu. Ot, musiała się czymś zająć, prawda? Nie miała ochoty jednak na rozmowy, książka była więc idealną opcją.

Dziewczyna znowu zaspała. Nie wiedziała, co się z nią dzieje. Te nocne harce z Jessi źle wpływały na jej wstawanie i udział w zajęciach. Całą swoją siłę woli wykorzystała aby zmusić się do ruszenia. Szybko związała włosy w kucyk, włożyła na siebie Jeansy, koszulkę, na to szatę i pobiegła do zagrody.
Jak dobrze, że miała całkiem niezłą kondycję. Quidditch to jednak dużo wnosił do jej małego życia. Dokładnie. Spóźniła się tylko odrobinkę. Weszła, miała nadzieję niezauważona. Wsunęła się tuż koło Jessi.
-Czemu mnie nie obudziłaś?-zapytała z wyrzutem opierając swoją głowę na jej ramieniu. Ziewnęła przeciągle i zamknęła na chwilę oczy. Jak dobrze, że była zasłoniona przez innych uczniów.
Miała też nadzieję, że nie będą to wymagające zajęcia.
Gryffindor do boju! Zdobądźcie jakieś punkty!

Mall zaśmiała się na widok Anki.
- Czy ktoś ukradł lustro w naszym dormitorium? -po czym poszukała w torebce lusterko i podała przyjaciółce żeby zobaczyła jak się uczesała kosmyki włosów wystawały jej z gumki i sterczały we wszystkie strony.
- Mówiłaś że o szóstej rano nie mam cię budzić a przyszłam prosto z biegania tutaj. Zaznaczam że jestem bez śniadania więc nigdy nie wiadomo czy nie porwe jakiegoś stworzenia i go nie spałaszuję - na koniec chłapneła jeszcze ustami jak by coś właśnie upolowała, a wszystko to robiła z pełną powagą w głosie i na twarzy co wyglądało groteskowo. Ciekawe czy przyjaciółka powstrzyma się od śmiechu.

Wzięła od Jessi to cholerne lusterko i to co zobaczyła było straszne... naprawdę wyglądała okropnie. Szybko poprawiła wypadające kosmyki i uśmiechnęła się do przyjaciółki. Tak w sumie cała sytuacja, jej wygląd był całkowicie przekomiczny. Musiała powstrzymać się przed wybuchem śmiechu. W końcu jakby nie patrzyć zaczęła się lekcja.
-Nie miałam nawet czasu spojrzeć w nie. Wpadłam do klasy w ostatniej chwili.- powiedziała z lekką irytacją. No. bo w sumie po co ona tutataj przyszła? Lekcja, lekcją... ale ciepłe łóżeczko, ukochana pidżama i miś. Tak Anarhold Tempest spała ze swoją maskotką, w końcu stwierdziła, że będzie wiecznym dzieckiem, no bo kto jej zabroni?
Na chwilę oderwała się myślami od rzeczywistości, ale tylko na moment. Jessi była skuteczna w sprowadzaniu jej na ziemię. Mówiła coś o bieganiu, a potem zaczęła udawać głodnego potwora.
Dlaczego ona to powiedziała?!
Właśnie dało się słyszeć dość głośne burknięcie z jej brzuszka. Ana szybko przykryła go rękoma, aby nie było tego słychać. Musiała też powstrzymać się przed śmiechem.
-Mój potwór też głodny. Daje o sobie już znak. Niech ta lekcja się już skończy.- Marudziła po cichu do przyjaciółki, a przecież ta naweryt jeszcze się nie zaczęła.
Cholerka...
A może jakieś zwierzątko da się zjeść?

Cóż, nie tylko Ana dzisiaj nie miała ochoty ruszyć się z łózka. Luke sobie spał w najlepsze, mając jakieś dziwne przeświadczenie, ze dzisiaj niedziela. Rano nie jest się zbyt lotnym, więc jego zmęczone ciało z łatwością mu to wmówiło. Kiedy w końcu się obudził i na reszcie zdał sobie sprawę, że zaczęły się zajęcia, jęknął i ruszył szybko do sali. Luke Williams nigdy nie spóźnia się na zajęcia! Co z tego, że ruszył przez korytarz w samych bokserkach i dopiero po drodze narzucił na siebie szatę. To pewnie był zabawny widok, ale lekcje to była dla niego świętość. Pierwszy raz mogli zobaczyć Luke bez idealnie ułożonej fryzury, poperfumowanego, w każdym razie, Luke przykładał dużą wagę do wyglądu, bo dziewczyny to lubiły, nie? No a teraz... cóż, wyglądał zabawnie całkowicie nieogarnięty.
- Przepraszam za spóźnienie - rzucił. Żałował, że ONMS nie uczyła jakaś kobieta, zawsze można wtedy czarująco się uśmiechnąć i jakoś załagodzić sprawę, ale w tym wypadku nie było tak dobrze. Podszedł do Shiry.
- Co za ranek - pokręcił głową.