18 czerwca 1960r. w Londynie

Londyn

1/2

uciekinierka

Zakon Feniksa

Sztywna, 11 i pół cala; czarny orzech, rdzeń z sierścią sfinksa.

charakter

Należałoby zacząć od tego, że wszystkie emocje, które Dorcas okazuje są niezwykle intensywne. Nie należy do szczególnie opanowanych osób - jest bardzo porywcza i do wszystkiego podchodzi z niezdrowym wręcz zaangażowaniem. Czasem nie wychodzi jej to na dobre, bo odstrasza ludzi swoim przesadnym entuzjazmem, który jest tak wybitnie nie-brytyjski. I choć Dorcas dla (prawie) wszystkich jest miła, to ufa wyłącznie wybranym jednostkom. Dla swoich przyjaciół gotowa jest zrobić wszystko. I to WSZYSTKO. Absolutnie i bez zastanowienia. Skoczyłaby dla nich w ogień, oddała nerkę i podzieliłaby się czekoladową żabą (choć to ostatnie raczej niechętnie). Gdy raz uzna kogoś za przyjaciela jest mu wierna do grobowej deski i gotowa jest wybaczać wszelkie przewiewnia - oczywiście po wyznaczeniu delikwentowi odpowiedniej pokuty.
Zawsze mówi to co myśli. Nie wstydzi się tego kim jest i jaka jest. Ma oczywiście kompleksy - jak każda dziewczyna uważa, że mogłaby być bardziej taka czy owaka - ale akceptuje siebie i nie pozwala, by ktoś mówił jej jaka powinna być. Jest typem buntowniczki, która nie lubi nakazów i zakazów. Niewiele jest rzeczy, które są w stanie złagodzić jej charakterek. Ma przy tym wszystkim ogromny dystans do siebie i do świata. Mogłoby się wydawać, że nic nie jest w stanie jej zranić, choć ile w tym prawdy wie tylko ona sama. Otacza ją bardzo specyficzna aura spokojnej pewności siebie - jest świadoma swoich zalet i słabości, co daje jej ogromną wiarę we własne możliwości. Niezależnie od tego jak wielki kryzys by jej nie dotknął stara się zachowywać zimną krew. Nie należy do tych, którzy się nad sobą użalają.
Od zawsze była córeczką tatusia. Podobnie jak on jest niezwykle charyzmatyczna i ma zdolności przywódcze. Jest typem człowieka, którego moglibyście posłać na barykady, by przewodził rewolucji. Jeśli jakaś idea zawładnie jej sercem i umysłem będzie gotowa ginąć w jej obronie niemal z równie wielkim zapałem co dla dobra swoich najbliższych.

biografia

Ogólnie warto zacząć od tego, że panna Meadowes nie ma najlepszych na świecie koneksji. Jej ojciec jest czarodziejem mugolskiego pochodzenia. Matka? W świecie magicznym uznawana za zdrajczynię krwi, bo kto to widział, by panna Prewett (tak dobra rodzina, a tak schodzi na psy!) za męża wzięła sobie szlamę? Do tego szlamę, który nie dość, że pracował w Ministerstwie Magii to jeszcze miał czelność osiągać sukcesy? Koszmar, przyznacie...
Na szczęście rodzina Demelzy patrzyła na to małżeństwo nieco przychylniejszym okiem. Państwo Meadowes wraz z pociechą zawsze byli mile widziani pod dachem Prewettów i często zostawiali tam małą Dorę, by bawiła się z licznym kuzynostwem. Tam zdzierała sobie kolana, uczyła się latać na miotle i uodporniała się na wszystko co pannie z dobrego domu z pewnością mogłoby zaszkodzić. Nie straszny był jej brud, ciemność i pająki! Strasznie dzikie z niej było dziecko.
I chyba nigdy z tej dzikości nie wyrosła, bo w Hogwarcie była przykładnym urwisem z Gryffindoru. Nie raz odwiedziła lochy w czasie szlabanu i wiele nocników wyszorowała w Skrzydle Szpitalnym. Grała w drużynie jako ścigająca, ma też dość zgraną paczkę przyjaciół, z którymi trzyma się do teraz. Jej życie obfitowało zawsze w miliony większych i mniejszych kłopotów nad którymi nie warto się w tym momencie rozwodzić.
Istotne rzeczy, które trzeba podkreślić to fakt, że praktycznie nie pamięta już swojej matki, która zginęła, gdy Meadowes była jeszcze dzieckiem. Ponoć ma w sobie sporo ze swojej temperamentnej rodzicielki, która jak na Prewetta przystało była ogniście ruda. Wychował ją ojciec i dziadkowie ze strony mamy. Od zawsze była wpatrzona w Rossa jak w obrazek i chciała być taka jak on. Był dla niej wsparciem w każdym momencie jej życia i ona stara się odwdzięczać mu tym samym. Mija już jakieś 5 lat od kiedy pan Meadowes jest w związku z inną kobietą, a Dorcas cieszy się jego szczęściem. Dba też o jego bezpieczeństwo. Po przewrocie w Ministerstwie z pomocą macochy. Elizabeth, namówiła Rossa do opuszczenia kraju. Ona sama została, bo wojna sama się nie wygra. 

informacje dodatkowe

» Spokrewniona z całą masą Prewettów.
» Ma bardzo dobry kontakt ze swoją macochą i ojcem.
» Uwielbia czekoladowe żaby i posiada sporą kolekcję kart.
» Przez rok studiowała w Kolegium Bezpieczeństwo Magiczne. Marzyła o zostaniu aurorem jak ojciec.
» Ma mocną głowę. Ogólnie to imprezowiczka z niej - nie stroni od używek i romansów.
» Gdy się złości klnie po walijsku i kornijsku.
» Uwielbia mugolską muzykę rockową.
» Na drugie imię ma Ginevra, po babci.