12.08.1955
Londyn

Dolina Godryka

3/4

Strażnik Getta/Szlamownik

Śmierciożerca

9 cali, jawor, jad akromantuli, giętka

charakter

Arogancka, pewna siebie, dorząca do celu nawet po trupach. Tak właśnie można opisać Cynthię w najprostszy sposób. Jest stanowczo introwertykiem, towarzystwo ludzi przerasta ją co często powoduje u niej gniew bowiem nie lubi czuć się „słaba”. Kontakty płytkie i powierzchowne męczą ją, nie lubi ludzi którzy szukają rozmowy tylko po to by wymienić formułki grzecznościowe. I właśnie tego należy unikać – znudzonej panny Sanguine.
Cynthia jest bowiem osobą o bardzo zmiennej osobowości. Jest niczym dwie strony tej samej monety. Potrafi być spokojna gdy jednak coś nie idzie po jej myśli zamienia się w osobę która nie powinna przebywać wśród ludzi bez kaftanu bezpieczeństwa. Krzywda innych sprawia jej radość, nie znęca się jednak nad kimś bez powodu. Niczym diabeł którego gryzie sumienie.
Ma bardzo duże poczucie sprawiedliwości. Zasady i reguły są dla niej bardzo ważne jednak sama woli wybrać kto owe zasady ma pisać. Sumiennie spełnia swoje obowiązki i nie pozwala nikomu psuć jej pracy.
Pod tą grubą warstwą złości i okrucieństwa kryje się pogodna duszyczka z dużym poczuciem humoru, mało kto ma jednak okazję dotrzeć aż tak daleko w znajomości z młodą śmierciożerczynią. Jest bardzo ciekawska i niecierpliwa, bardzo nie lubi na nic czekać.

biografia

Historia rodu Sanguine zaczyna się pod koniec XVIII wieku, kiedy to siostra ojca Abraxasa Malfoy’a poślubiła Malevolenta Sanguine. Pochodził z zamożnej rodziny, choć nie był to ród czystej krwi. Owe małżeństwo jednak sprawiło, że nagle ród Sanguine zaczął się liczyć, przynajmniej przez pierwsze dziesięciolecie.
Wiele lat później Edward, najmłodszy z synów Malevolenta, poślubił Margareth Duncan która była czarodziejką półkrwi. Oczywiście naraził się przez to na wielki gniew rodziny która uważała, że psuje tym ich reputację. Malevolent miał bowiem wielkie ambicje wobec swoich potomków. Sam został szefem jednych z departamentów Ministerstwa przed swoją śmiercią. Margareth okazała się jednak roztropną i spokojną kobietą która nigdy nie dała im innego powodu by ją odsunąć.
W prezencie ślubnym otrzymali mały dworek na obrzeżach Londynu. Tam też urodziło się ich jedyne dziecko – Cynthia. W żaden sposób się nie wyróżniała – była zupełnie zwyczajnym dzieckiem. W wieku lat czterech, jak się spodziewano, zaczęła używać magii. Latające po pokoju zabawki, kot zmieniający się w szczura... Takie tam dziecięce psoty. Rodzice byli cały czas zajęci poprawianiem jej szkód i przepraszaniem sąsiadów.
Niestety wśród rówieśników Cynthia nie była zbyt popularna. Uważano ją za dziwoląga i to wcale nie bez powodu!  Była tym dziwnym dzieckiem który gotował ciasta z błota i ślimaków dla „Pana Wiosny” albo zjadała żaby „jak na prawdziwą czarownicę przystało”. Mugolskie dzieci nie rozumiały przecież młodej czarownicy. A dzieci potrafią być bardzo okrutne. Gdy miała siedem lat przeprowadzili się do Doliny Godryka, jednak pewne rany w duszy dziewczynki się nie zagoiły.
W między czasie zaczęły krążyć pogłoski o małej grupie ludzi którą dowodził nijaki „Lord Voldemort”. Większość ludzi uznawała je jako zwykłe plotki jednak byli i tacy co za wszelką cenę musieli dowiedzieć się prawdy. To właśnie do nich należał Edward. Zaczęła go interesować czarna magia i niedozwolone eliksiry. Dla przyjaciół i rodziny stał się nieobecny. Cynthia jednak nie miała do tego głowy, rozpoczęła bowiem naukę w Hogwarcie.  
Do dzisiejszego dnia pamięta jak to tiara przydziału zastanawiała się nad jej losem. Raz przyszło jej nawet do głowy, że może gdyby wybrała coś innego wszystko potoczyłoby się inaczej? Bystra z ciebie dziewczyna, tak... Zaś w Gryffindorze mogłabyś odnaleźć prawdziwych przyjaciół... Jednak widzę w twym sercu wielką gorycz i złość. Powiedz mi, chcesz zostać kimś? Tak więc wybór trafił na Slytherin. I choć z początku było ciężko, Cynthia odnalazła swoje miejsce w Hogwarcie wśród serdecznych przyjaciół pragnących tego samego co ona – bycia kimś. Przestano z nią zadzierać bowiem nauczyła się, że nastawianie drugiego policzka nic jej nie pomoże.
Mówią, że nieszczęścia idą parami i tak właśnie się stało gdy Cynthia była w piątej klasie. Najpierw zaginęła Margareth, po prostu przepadła bez śladu. Zaledwie dwa tygodnie później Edward został skazany na dożywocie w Azkabanie za użycie niedozwolonych zaklęć. W piwnicy ich dworu znaleziono wiele eliksirów które recepty uważano już dawno za zapomniane i zniszczone i które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Nigdy nie połączono go z wcześniej wspomnianą grupą, plotki jednak mówiły, że to właśnie on stał za zniknięciem żony. Opieką nad Cynthią zajął się jej wuj Samuel Sanguine.
Fakt, że jej mała rodzina została rozbita zmienił Cynthię. Stała się bardziej oziębła i zamknięta w sobie. Wieść o jej ojcu i matce rozniosła się echem co jej liczni „wrogowie” w Hogwarcie często wykorzystywali. Najgorsza z nich wszystkich była uczennica Ravenclawu. Na domiar wszystkiego była „szlamą”. Była osobą która lubiła się wywyższać i sprawiać wrażenie lepszej niż tak naprawdę była. Być może właśnie tam pojawił się kolejny wybór który miał tak ważne znaczenie dla losu Cynthi.
Po ukończeniu Hogwartu Cynthia nie wiedziała co ze sobą zrobić. Dokładnie tak jak przewidziała Tiara była przepełniona goryczą i złością. Sama już nie wiedziała na kogo lub za co. Rozpoczęła naukę na aurora, gdzie nabyła większość umiejętności jak teleportacja lub zaklęcia niewerbalne jednak nigdy nie ukończyła szkolenia. Podjęła się za to pracy w Ministerstwie w Departamencie Magicznych Wypadków i Katastrof gdzie przypadkiem natrafiła na akt jej ojca. Nakaz aresztowania był podpisany przez nikogo innego niż zwykłą „szlamę”. Była to ostatnia kropla którą Cynthia potrzebowała. Lata które spędziła w Slytherinie, pod ciągłym atakiem nic nie wartej szlamy wiele ją nauczyły. To, że jej ojciec i matka nie mogli widzieć jak dorasta także było winą oszusty.
Tak więc Cynthia zmieniła swój pogląd na świat. Szlamy i mugole nie powinny mieć wstępu do świata czarodziei. Gdy „Śmierciożercy” rośli w sile było to dla niej oczywistością by do nich dołączyć. Potrzebna była rewolucja, by móc coś zmienić.

informacje dodatkowe

» Jej specjalność to zaklęcia zmieniające pamięć – pozostałość po pracy w Ministerstwie
» Jej patronus przybiera kształt norweskiego kota leśnego
» Ma dryg do malowania
» Ma kiedyś nadzieję uwolnić swojego ojca, nie wie jednak, że ten otrzymał pocałunek dementora

Witaj na forum czarodzieju.
Teraz możesz przejść do stworzenia relacji | informatora | poczty.
Powinieneś również zajrzeć do działu Poszukiwani | Chętnie Pogram.