Kochany bracie,

nie wiem czy dobrze robię pisząc ten list. Na wstępię bardzo Cię przepraszam, że nie wróciłam na wakacje do domu. List jaki otrzymałam od ojca strasznie mnie zdenerwował. Mam nadzieję, że zdaje sobie on sprawę, iż nie pochwalam tego co zrobiliście. Ja z pewnością do was nie dołączę. Kocham was bardzo, a z pewnością Ciebie. I wiesz doskonale, że zrobiła bym dla Ciebie wszystko, jednak to... Ja ... Nie mogę. Myślę, że Uważam, że powinniśmy się spotkać. Spokojnie porozmawiać.
Tęsknię za Tobą. Nie wiem jak to zrobimy ale musimy porozmawiać. Chcę zrozumieć dlaczego do nich dołączyłeś.

Kochany bracie,

wiem to. I mam nadzieję, że ty również wiesz jak bardzo Cię kocham. Cieszę się, że chociaż ty mnie rozumiesz. Mam również nadzieję, że moje zniknięcie nie przysporzyło Ci kłopotów. Wiem doskonale jaki potrafi być nasz ojciec. Rozumiem, jednak nie jestem już małym dzieckiem które za każdym razem trzeba było chronić.
Naprawdę się o to pytasz? Will, nie widziałam Cię od rozpoczęcia szóstej klasy czyli równo rok! Oczywiście, że chcę się z Tobą spotkać. Mam nadzieję, że masz jakiś pomysł jak moglibyśmy tego dokonać. Sam rozumiesz - jestem w szkole. Nie mogę sobie z niej od tak wyjść.
Czekam na informacje o miejscu i czasie spotkania.  

Williamie,

jak najbardziej miejsce mi pasuje. Daj tylko znać kiedy i z pewnością się spotkamy.