Podchodzisz do stanowiska przeznaczonego dla specjalnej wróżki. Jest to miejsce przysłonięte kotarą, dlatego gdy tutaj wchodzisz jesteś sam na sam z nią. Profesor McGonagall przebrana we wróżbitkę, w pięknych chustach uśmiecha się do ciebie i pokazuje trzy przewrócone filiżanki. Pod nimi kryje się tajemnica. Przesuwa nimi i masz do wyboru filiżankę numer jeden, dwa i trzy. Którą podniesiesz?



RZUCACIE KOSTKAMI (tym razem nie zaznaczanie gry z MG)
Zaznaczanie : ANDRZEJKI/WRÓŻBA

Możecie wylosować:
Pierścionek- oznacza on szczęśliwe i szybkie małżeństwo
Galeona- oznacza on bogactwo i życie w luksusach
Pestka dyni- oznacza samotność

Dziewczyna pociągnęła Kaquyę w stronę ciemnej kotary. Nie myślcie sobie, że miała jakieś niecne plany co do niej. Co to, to nie. Jednakże jej ciekawość zmusiła ją do zajrzenia w to miejsce. Odsłoniła zasłonę i zobaczyła Profesor McGonagall w dość niecodziennym stroju. Zrobiła wielkie oczy i wydukała:
-Dz-dzień dobry pani profesor...- powiedziała cicho i wskazała na filiżankę numer trzy. Ciekawe co wylosuje...

The member 'Anarhold Tempest' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

Dziewczyna popatrzyła spod byka na swoją nauczycielkę. Ona i samotność, no chyba sobie kpią. Popatrzyła na Kaguyę, czy ta chce sobie coś wylosować, jednakże nie zauważyła u niej żadnej reakcji. Wzruszyła ramionami i kiwnięciem głowy podziękowała nauczycielce. Westchnęła głośno i skierowała się do przodu. Pf... samotność. JAAAAAAAAASNE!
[z/t] idzie do stolika czy gdzieś

Dziewczyna była pewna, że Gilderoy się spóźni. Zanim ułoży fryzurę, wybierze ubrania i zrobi make-up czy co on tam robi przed każdym wyjściem miną wieki. Będzie się cieszyła jeżeli w ogóle tu przyjdzie, chociażby na koniec imprezy. Rose nie miała zamiaru tracić czasu, za pierwszy cel obrała sobie wróżbę u McGonagall.-Witam, pani profesor.- Przywitała ją z uśmiechem i wskazała środkową filiżankę.

The member 'Rosemarie Cleverly' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

Samotność... zdążyłam się przyzwyczaić.- Pomyślała chłodno. Najpierw Andre na balu, teraz Gildi i nawet Liama nigdzie nie mogła zlokalizować.-Głupia wróżba!- Powiedziała poirytowana, mając zamiar pocieszyć się przy bufecie.
[z/t]

Anastazja uśmiechnęła się delikatnie do Rose. Miała szczęście, że trafiła do pary z krukonką, nie z kimś innym. Widziała Marcela nieopodal, ślizgona którego poznała w bibliotece i cieszyła się że nie trafiła z nim do pary. Był dziwny. Z resztą było pełno osób z którymi by nie chciała być w parze. Choć zdecydowanie najlepszym wyborem była by pani Norris. Choć w sumie... Zerknęła na swojego szopa pracza który dumnie dreptał obok niej... Nie, lepiej było z Rose.
Ana zaciągnęła dziewczynę do stolika pani McGonagall i poprosiła o wróżbę, zagadując przy okazji nauczycielkę o ostatnie zadanie domowe. Oczywiście, oddała je przed czasem. Widziała jednocześnie niezbyt zadowoloną minę nauczycielki, która jak wiadomo, gardziła wróżbami.

The member 'Anastazja Montressor' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

Dziewczyna wzięła do ręki swoją wróżbę. Galeon. Nie przepowiedziało jej to specjalnie dużej zmiany w jej życiu. Rzeczywiście była bogata, już teraz. Nie mówiło to za wiele o jej zamążpójściu, ale tak na prawdę, bawiła się w te wróżby nie specjalnie w nie wierząc. Odłożyła galeona na blat biurka i zaraz została pociągnięta przez Rose. Dziewczyna pewnie będzie chciała przyjść tu później, ale na razie nie miała ochoty na wróżbę. Nic dziwnego, w okolicy zaczęło się kręcić trochę osób.
Anę zastanawiało, jak to jest, że mimo iż wszyscy byli czarodziejami wierzyli we wróżby równie mocno, co mugole. Cóż, ironia losu.

/zt

Kogo nie interesuje przyszłość Nawet Ryu pomimo tego, że był wielkim ignorantem był ciekawy co go czeka. Chociaż nie wierzył w te bzdury. Przynajmniej będzie miał z czego się pośmiać. Tak też podszedł do tego stanowiska i zasiadł sobie wygodnie na krześle.
-No to co Pani Profesor mi wywróży-Mruknął i czekał aż ta coś tam zacznie działać.

The member 'Ryu Odagiri' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

W sumie kasa równa się dużo jedzenia, po najedzeniu się człowiekowi chce się zawsze spać. Czyli wszystko to co Ryu lubił najbardziej. Kasa, pełny żołądek, i sen. Dla niego ta wróżba był jak najbardziej radosna. Mógł trafić zawsze na coś gorszego. Tak też nie ma co się dziwić, że wyszedł z tamtego pomieszczenia z nawet radosnym nastrojem.
z/t

Sofie przyszła razem z Peterem do wróżki McGonagall, była ciekawa co ją czeka czy bogactwo, czy samotność a może szybki i szczęśliwy ślub?. Roześmiała się perliście i rzuciła okiem na Gryfona.
-Chodź nie wstydź się!-puściła mu oczko i podeszła do kobiety. -Dzień Dobry Pani Profesor, co Pani za wróżbę dla mnie ma?-zwróciła się do niej i wskazała na filiżankę po jej lewej stronie. Oj to będzie ciężki wieczór ale mimo że byli sklejeni zaklęciem za ręce jakoś przestała zwracać na to uwagę mimo że czasami, nadgarstek się mu pocił ze zdenerwowania.

The member 'Sofie Brown' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

Razem z Sofie podszedł do stanowiska przy którym siedziała McGonagall. Skinął nauczycielce nieśmiało głową na przywitanie i czekał aż Sofie dostanie swoja wróżbę. Gdy ta wylosowała pierścionek uśmiechnął się. zajął jej miejsce i poczekał, aż nauczycielka zamiesza kubeczkami. Wskazał na środkowy i czekał, ciekaw jaką wróżbę dostanie. Cały czas czuł sie zdenerwowany i skrępowany tym, że trzymał Sofie za rękę. Mimo wszelkich starań nie mógł o tym fakcie zapomnieć.

The member 'Peter Pettigrew' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

Spojrzała na Petera i się delikatnie do niego uśmiechnęła. Wylosowała pierścionek co oznaczało szczęśliwe i szybkie małżeństwo. Przez jej głowę przemknęło wiele obrazów i ułożyła ręce na swoim sercu. Bardzo podobała się jej ta wróżba? wiedziała że to wróżba ale chciała żeby to się kiedyś w przyszłości spełniło. Gdy Peter wylosował pestkę dyni, wzięła go za rękę dodając mu otuchy. -Chodź może na parkiet albo do jasnowidzów?-zapytała i oboje się tam udali. -Wiesz każdy kiedyś tam znajdzie swoją drugą połówkę, nie szukaj ona sama cię znajdzie i będziesz szczęśliwy-powtórzyła słowa swojej matki uśmiechnięta.
z.t x2

Z pełną pokory i uszanowania miną chociaż we wnętrzu go rozwalało stanął wraz z woźnym przed McGonagall. Był ciekaw co nauczycielka wylosuje dla niego, a co dla Filcha. W końcu on też tu był i pewnie chciałby się dowiedzieć co nieco. I tak pewnie woźny wylosuje pestkę dyni, bo cóż by innego? Zaczekał, aż profesorka umieści przedmioty pod kubeczkami i patrzył jak nimi miesza. Starał się zapamiętać układ, ale jednak mu nie wyszło bo pogubił się przy drugim mieszaniu. Nie chciał nawet myśleć jak idiotycznie wygląda w jej oczach z woźnym trzymanym za dłoń...

Nadeszła chwila prawdy, zaraz dowie się do kryje wybrany przez niego kubek...

The member 'Barty Crouch Jr' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

The member 'Mistrz Gry' has done the following action : Rzuć kostką

'Andrzejki/Wróżba' :

Barty przyglądał się pierścionkowi. On i ślub? I to w niedalekiej przyszłości? To jakieś kpiny. Nigdy nie wierzył we wróżby, jasnowidzenie i całe to przewidywanie przyszłości. Stek bzdur i tyle, a w tym wszystkim uświadomiło go jeszcze to, że woźny wylosował... galeona! Śmieszne. Jak taki zwykły, stary charłak może być bogaty i żyć w luksusie? Chyba jak sprzeda wszystkie swoje wszy z głowy, to może uda mu się zarobić na nową szatę. - Dziękujemy pani profesor - odpowiedział i oddalili się kilka metrów dalej. Barty nie chciał przecież żeby babka od transmutacji słyszała to co mówi do woźnego.
- Gratuluję, panie Filch. Może teraz będzie pana stać na całoroczny kurw we Wmiguroku - powiedział z wrednym uśmiechem i nawet przyjaźnie poklepał go po ramieniu.

Dorcas to Dorcas. W ostatnim czasie miała ogromnego pecha. Koty. Wszędzie koty. Miała ochotę zacząć krzyczeć, gdy dowiedziała się, że jest w parze z tym piekielnym stworzeniem. Ale nie byłaby sobą, gdyby nie zrobiła czegoś na przekór. Postanowiła się w pełni dopasować i na wieczór stała się kotem! Wprawdzie nie miała lateksowego wdzianka, ale czarna kiecka z pewnością wystarczała. Do tego na nosie miała maskę, a na policzkach kocie wąsy. Nie zamierzała się ujawniać. Pierwsze co zrobiła to podeszła do stolika ukochanej pani profesor, aby wylosować wróżbę. Nie odzywała się. W porównaniu do upierdliwego kota, który jęczał na widok swojego właściciela. Ignorując to sięgnęła po los i...