The member 'Wiktor Estrin' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Ręce i nogi Regulus związał mu promieniami światła. Koniec. Czuł, że za moment będzie po nim, bo za nic w świecie nie mógł się uwolnić. Ciągle jednak miał różdżkę i trzymał ją w dłoni, chociaż miał skrępowane ruchy. Crouch posłał ku niemu zaklęcie bólu, o którym Remus czytał kiedyś w bibliotece, ale na szczęście chybił, chyba niezbyt dobrze wymierzył. Zaklął też pod nosem na widok Estrina, którego ocucili. Czekała go walka, choć nieuczciwa, ale czego spodziewać się po Ślizgonach jak nie właśnie podstępu? Oni nigdy nie potrafili walczyć zgodnie z zasadami. Byli na to zbyt tchórzliwi, najlepiej zaskoczyć ofiarę i zwyczajnie wykończyć, by się nie mogła sama bronić. W kupie siła, jak to mówią, sami są bezbronni jak noworodki. Kolejny Expelliarmus jaki koło niego przeleciał wzbudził jego wściekłość po raz nie wiadomo, który. Zacisnął różdżkę mocniej, musi się uwolnić z tych pęt.
- Finite - mruknął i poczuł jak liny puszczają i znikają. - Po pierwsze, popracujcie nad celnością, bo trochę z nią u was krucho - poinformował ich cedząc słowa. - Po drugie, żal mi was, że atakujecie we trzech - dodał. - A po trzecie... Confringo - krzyknął wymierzając różdżką w ziemię przed Ślizgonami, nie chciał żadnemu zrobić krzywdy, nie był taki jak oni.

The member 'Remus Lupin' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Przez chwilę miał nadzieję, że to już koniec. Remus wreszcie został unieruchomiony... przynajmniej tak mu się wdawało, bo jak znowu wyjrzał ze swojej kryjówki to dostrzegł, że ten jakimś cudem się uwolnił. Czy już wspominałam, że był zły? Ano właśnie - był. Bo tak bardzo im nie wchodziło. Ich umiejętności magiczne w tej chwili wydawały być się beznadziejne, a może to po postu celność... w każdym razie, gdyby pojedynkowali się z aurorami a nie milutkim Lupinem, już dawno siedzieliby w Azkabanie. Znowu się schował przed lecącym zaklęciem, które rozbiło się dużo wcześniej.
- Expelliarmus! - Zaklęcie zabrzmiało już chyba po raz trzeci, może wreszcie celnie... Najlepszym pomysłem było odebranie Lupinowi różdżki, bo wtedy już nic więcej nie mógłby wyczarować.

The member 'Regulus Black' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Zacisnął zęby ze złości, gdy zaklęcie mu nie wyszło. Najwidoczniej nie skupił się na nim dostatecznie dobrze, zbyt zajęty był myśleniem o tym, jak ocalić sobie tyłek i nie zawieść dyrektora. To byłaby dopiero heca! Lupin dostał zadanie dla Zakonu i od razu daje ciała na całej linii pozwalając sobie odebrać powierzoną rzecz.
Wtem Black odebrał mu różdżkę, więc Remus odruchowo cofnął się o krok. Nie. Może w tej kwestii był głupcem, ale nie tchórzem. Bo jakie miał szanse bez różdżki, w dodatku przeciwko trzem czarodziejom? Zerowe. Pozostało mu tylko czekać na dalszy rozwój, chociaż i tak nie było się nad czym zastanawiać, bo zaraz pewnie posypią się zaklęcia niewybaczalne. Miał jednak nadzieję, że nie użyją ich na terenie szkoły...

//nie wiem czy mam czekać na resztę, skoro Wiktora mniej będzie, więc jakby co to krzyczcie, żeby kolejki przestrzegać

Wyglądał ze swej kryjówki i niezwykle się ucieszył, że Lupinowi różdżka wreszcie wyleciała z ręki. Regulus podniósł ją z ziemi, a następnie użył na nim swojego dzisiejszego ulubionego zaklęcia, czyli świetlnych więzów. Ot, tak dla pewności, że nie zrobi czegoś głupiego. I co teraz? Czy Remus miał skrzynkę pomniejszoną i gdzieś tam schowaną? Na pewno trzeba będzie go po prostu przeszukać, na razie jednak wiedział, że Wiktor miał ochotę coś zrobić. Nieładnie byłoby mu odmawiać tej przyjemności.
- Wiktor? - powiedział tylko, podchodząc międzyczasie do Remusa i otrzepując swoją szatę z ziemi. Uśmiechnął się paskudnie. Sam nie zamierzał używać zaklęć czy to wybaczalnych czy nie, ale nie wiedział co przyjdzie do głowy koledze. Byle szybko się stąd zmyć, nim ktoś zauważy co się dzieje.

// Post krótki, ale jest. Rzucam kostką: Jak będzie parzysta to trafiłem, nieparzysta to nie udało się zaklęcie //

Jego zaklęcie mu nie wyszło, co bardzo go zezłościło i miał powoli serdecznie dosyć tej całej bezsensownej batalii. To znaczy ta batalia miała sens, bo gra była warta świeczki, a mianowicie o przesyłkę, którą posiadał Remus Lupin, a którą oni mieli przejąć. Nie wiedział jednak jak to się zakończy, gdyż zaklęcia fruwały na prawo i lewo i sam ich ledwo co unikał. W końcu jednak ze sprawiedliwości stała się zadość. Regulus swoim Expelliarmusem wytrącił temu psu Lupinowi różdżkę, co sprawiło, że mieli teraz nad nim znaczną przewagę.
- Petrificus Totalus! – rzucił swoje zaklęcie w kierunku kundla Lupina licząc, że mu się uda. Wtedy będzie mu mógł chociażby sprać tą krzywą buźkę.

The member 'Wiktor Estrin' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Taaaak. Zero szans. Trzech napalonych nienawiścią Ślizgonów i on jeden bez różdżki. Od razu wiadomo, kto wyjdzie z tej potyczki zwycięską ręką. Zawsze można uciec, ale robiąc to, byłby tchórzliwym lwem, jak został już nazwany. Nawet i to, w sytuacji kiedy Regulus znowu związał go zaklęciem, w tym wypadku było niemożliwe. Stał i się gapił, być może z nieco wyzywającą miną, a wręcz nawet zachęcającą do dalszych pokazów. Kiedy Black wypowiedział imię Wiktora, Lupin zwyczajnie się uśmiechnął. Już wiedział, kto tu jest szefem w tej drużynie. Również spojrzał na rywala, rzucając mu pełne oczekiwania spojrzenie. Wtem Ślizgon wykonał ruch świadczący o rzuceniu zaklęcia, Remus usiłował więc odskoczyć w bok, by go ominęło. Niestety, Estrin trafił i Lunatyk padł na trawę. Nie mógł poruszyć nawet małym palcem u nogi, a siłą woli nakazywał mu ruch. Patrzył tępo w przemykające chmury, a uparte źdźbło trawy łaskotało go w ucho. Nie mógł nic zrobić, leżał tylko, bo co mu pozostało, skoro został całkowicie porażony?

Liczył, że już go załatwili w momencie, gdy został związany przez Regulusa, ale Lupin się uwolnił! Szkoda, że od razu nie trafił w niego zaklęciem, byłoby po kłopocie. Zdobyliby to, po co przyszli i zadowolili Czarnego Pana. Swoją drogą zastanawiał się gdzie ta pół szlama schowała tę przeklętą szkatułkę. Nie była chyba taka mała, żeby zwyczajnie nosił ją w kieszeni? Przynajmniej nie było widać, by tam już umieścił. Chyba, że ukrył w innym miejscu i dopiero po nią wróci, ta opcja jednak wydała mu się mało prawdopodobna. Z triumfem za to patrzył jak Regulus wytrąca mu różdżkę i krępuje linami, niemal tak mocno jakby sam Crouch rzucił to zaklęcie. Był gotowy zrobić mu krzywdę. Porządną. Taką, z której nie wyjdzie żywy. Miał nadzieję, że Wiktor pragnie tego samego. Przecież zagrałby rolę pocieszyciela Jessi i wtedy mógłby do niej uderzyć. Pomińmy fakt, że dla Barty'ego związek Ślizgona z Gryfonką był odrażający. Zbliżył się do Lupina i spojrzał na jego bezwładne ciało, chciał wyczytać z jego oczu strach, prośbę o litość czy coś w tym stylu, ale nie dostrzegł tam nic poza hardością. Jeszcze bardziej go to rozzłościło.
- I co z nim zrobimy? - spytał niecierpliwie. Wiktor miał w tej sprawie decydujący głos, to jego blokada nie ich. Oni mają tylko interes w tym, by zabrać mu to co ma i sobie pójść, ale co stoi na przeszkodzie poćwiczyć trochę zaklęć?

Oj bez przesady, że zaraz Wiktor jest szefem. Reg ani trochę tak się nie czuł, chciał tylko dać koledze szansę na wykazanie się i załatwienie dwóch spraw przy okazji jednej. Ale przecież Remus nie miał o tym pojęcia. Nie wiedział jaki jest prawdziwy cel tego wszystkiego. Musiało mu się wydawać, że są tu jedynie za sprawą Wiktora. Cóż, nic nie szkodzi, żeby rzeczywiście tak myślał. Wiktor jednak zamiast od razu przejść do rzeczy, bawiładuje się w zwyczajne zaklęcia paraliżujące. Regulus wyobrażał to sobie nieco inaczej. Ciekawiej.
- Wiktor, masz chwilę, nie będę tu strczeć w nieskończoność - syknął, ponaglając kumpla. - Potem zrobimy co trzeba i spływamy.

Wiktor był zadowolony, że udało mu się w pełni porazić Remusa Lupina, bo dzięki temu nie będzie już konieczna walka. Nie żeby mu się to nie podobało, ale ostatecznie im dłuższy ten pojedynek się robił tym go to bardziej nudziło. I może niekoniecznie uczciwie się zachowali walcząc trzech na jednego, to jednak wykonanie zadania było teraz na wyciągnięcie ręki. Innej opcji nie było jak tylko zabrać to co mieli zdobyć dla Czarnego Pana. Jednakże Barty i Regulus tak jakby dawali mu wolną rękę chyba wiedząc co nieco i konflikcie byłego Gryfona z paniczem Estrinem. Wiktor dość długo się zastanawiał w myślach, choć tak naprawdę trwało to kilka sekund, co powinien zrobić w takiej sytuacji. Czy zemścić się tak jak to by chciał zrobić, czy olać sprawę i się szybko zawinąć?
W końcu jednak chęć zemsty była silniejsza. Podszedł do porażonego zaklęciem Remusa i walnął go dwa razy pięścią, raz w lewy policzek, a drugi raz w nos. Następnie jeszcze tak na odczepnego splunął mu w twarz.
- Koniec tej zabawy. Barty, przeszukaj go i weź co nasze, a potem zwiewamy. – powiedział tak jakby był liderem grupy.

Regulus ponaglał Wiktora, najwidoczniej się spieszyli. Wcale im się nie dziwił, musieli zwiewać jeśli nie chcieli zostać złapani, a na pewno ktoś się zorientuje, że trójki uczniów nie ma w zamku.
Wtem poczuł uderzenie w twarz. Zapiekło i syknął, z bólu, a potem nastąpiło drugie, w nos. Niemal czuł jak kość odskakuje i przesuwa się pod wpływem uderzenia. Poczuł spływającą krew. Jak będzie tak leżał bezwładnie, to z pewnością się nią udławi. Na koniec Estrin go opluł. Czego innego miał się po nim spodziewać? Był tchórzem co jego koledzy właśnie sobie uświadomili. Już Crouch miał w sobie więcej odwagi niż on sam, ale co mu teraz po tym? Zastanowiło go tylko, co on miał co należało do nich? I wtedy sobie coś uświadomił! Z pewnością chodziło o tę szkatułkę którą przekazał mu dyrektor. Nic innego nie przychodziło mu do głowy, bo zwyczajnie nic innego nie miał. A i ten przedmiot nie należał do nich, tylko do Albusa! Próbował się wykręcić, gdy Crouch zaczął go przeszukiwać, ale nic to nie pomogło.

Był zawiedziony zachowaniem Wiktora. Spodziewał się po nim czegoś ostrzejszego, jakichś pożądnych zaklęć, a nie typowo szlamowskiego zachowania! Musieli czym prędzej zrobić swoje i stąd zwiewać nim ktoś się zorientuje, że ich nie ma. Spojrzał na przyjaciela ponuro, że zawiódł ich oczekiwania i pochylił się nad Lupinem, żeby go przeszukać. Wydawało mu się jakby usiłował się wyrwać, ale zaklęcie jakie rzucił na niego Wiktor uniemożliwoało mu to. Spokojnie więc przeszukał każdą z jego kieszeni. W jednej z nich coś wyczuł. Szkatułkę i to maleńką. Uśmiechnął się brzydko ze znaleziska. Mieli ją. Wykonali zadanie i zostaną pełnoprawnymi członkami Czarnego Pana. Śmierciożercami.
- Bingo! - powiedział zadowolony. - Gravit Urio - powiedział cicho i z mocą. Nie potrafił się oprzeć, nie mogą tak zwyczajnie sobie teraz pójść. Ktoś musi mu pokazać, gdzie jest miejsce szlam...

The member 'Barty Crouch Jr' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Również patrzył z niesmakiem jak Wiktor, zamiast użyć odpowiedniego zaklęcia, po prostu uderza Remusa. Spodziewał się czegoś zupełnie innego. I o ile mógł w jakiś sposób zrozumieć jego relacje z Jessi, w końcu sam się z nią przyjaźnił, to tego co się działo już nie. Milczał jednak, swoją opinię zachowując dla siebie. Nawet Barty chwilę później zademonstrował, jak to powinno wyglądać. Czy to bardzo źle, że Regulus pozostawał bierny? To już na pewno lepiej, niż przyłożyć z pięści... Bardzo ucieszył się, że wreszcie mieli skrzynkę. Zadanie wykonane, już nie musiał niczym się martwić aż do następnego spotkania. Tylko czy na pewno? Niewątpliwie, kiedy tylko uwolnią Remusa, ten pobiegnie do dyrektora. I co wtedy? Reg wpadł na pomysł. Nie wiedział czy mu się uda, ale jeśli tak, to może to jedynie przynieść korzyści.
Przyklęknął przy wciąż nieruchomym Lupinie.
- Obliviate - rzucił zaklęcie, starając się wymazać wszelkie jego wspomnienia z dzisiejszego zajścia.

//ponieważ to trudne zaklęcie: parzysta - Remus nie pamięta nic z dzisiejszego pojedynku i nie ma pojęcia jakim cudem zniknęła skrzynka, nieparzysta - w jego pamięci widać małe luki, ale poza tym wszystko pamięta

The member 'Regulus Black' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Wiktor obserwował swoich kolegów, którzy najwyraźniej jak on cieszyli się z wykonanego zadanie, które powierzył im wcześniej Lord Voldemort. Mało go jednak obchodziło ich zdanie na temat tego czy zachował się szlamowato, czy też nie. Może i mógłby bardziej sponiewierać swojego rywala w sprawie Jessi Mall, ale to już nie było takie ważne. Zadanie wykonane, więc należało się jak najszybciej ulotnić, bo coś mu śmierdziało to wszystko. Zbyt prosto poszło z tym żeby ot tak zabrać Remusowi szkatułkę. Poza tym jakoś nie wierzył żeby on był tutaj sam.
- Zmywajmy się. Już! – krzyknął Wiktor. - No na co czekacie!? – warknął do Barty'ego i Regulusa.

Wiktor i jego dwójka kolegów Ślizgonów najwyraźniej zbyt długo tu zabawiła, bo zza zakrętu zdawało się słyszeć czyjś głos. Właściwie szesnastolatek spodziewał się najgorszego, a mianowicie pojawienia się dyrektora Hogwartu, co byłoby nieszczęściem w szczęściu. Ku jego uciesze nie był to nikt z kadry pedagogicznej, ani też sam dyrek, co przyjął z lekkim oddechem. Był za to niestety niezłomny dupek, czyli woźny Filch. Jak on nienawidził tego gada to nawet się tego nie dało wytłumaczyć w kilku zdaniach. O tym mógłby napisać nawet książki jeśli tylko by znalazł trochę czasu i weny. Jeśli już o tym pierwszym mówimy to trzeba było się jak najszybciej zbierać.
- Chodu! – krzyknął do współtowarzyszy i próbował rzucić się do ucieczki. Na całe szczęście Filch nie był taki szybki i zwinny jakby pewnie chciał być. Wiktorowi udało się uciec.


z/t

The member 'Wiktor Estrin' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Nie miał jak sprawdzić czy zadziałało, mógł więc tylko liczyć, że tak. Wiktor nie musiał mu kilka razy powtarzać, że czas stąd zniknąć. Wstał i już miał sobie powolutku pójść, kiedy usłyszał głos, którego bardzo nie chciał akurat w tej chwili słyszeć. Właściwie to nigdy. Ale dlaczego teraz? Cóż, mógł dziękować, że nie pojawił się tu sam dyrektor. Widząc jak Wiktor zwiewa, postanowił pójść w jego ślady. A czy mu się uda?
Nie patrzył gdzie biegnie, byle dalej o woźnego. Nagle go coś dopadło i już myślał, że to woźny, ale to tylko pani Norris. Głupi kot. Jakimś cudem znalazł się na jego twarzy. Reg w tym momencie nie zważał na ból o ostre pazury, które wbijały mu się w policzki. Wolał być cały podrapany niż siedzieć na dywanik u dyrektora. Zrzucił z siebie zwierzaka i tyle go było.

zt

The member 'Regulus Black' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

Barty był zadowolony, że Regulus wymazał pamięć Lupinowi. Najważniejsze było to, że ich nie wyda. Z dumą także wpatrywał się w wypaloną przez siebie dziurę na jego brzuchu, gdy wtem Wiktor krzyknął, że muszą się zmywać. W samą porę bowiem nadeszły ich krzyki woźnego. Czym prędzej ukrył szkatułę w kieszeni spodni i rzucił kolegom wymowne spojrzenie informujące, że kaŻdy dba o siebie i nie ogląda na innych. Nie czekając więc na nikogo puścił się biegiem przed siebie wielkimi susami zmierzając do zamku, do upragnionych lochów...