1 stycznia 1946
Wielka Brytania, Londyn

Londyn

charakter

Przede wszystkim jest świetnie wychowany i niezwykle czarujący. Nigdy nie zapomina o dobrych manierach, nawet popełniając brutalne zbrodnie. Tak naprawdę jednak nie lubi brudzić sobie rąk i nie chodzi tu o jego wstręt do zadawania bólu. Xavier po prostu uważa rozwiązanie siłowe za prymitywne oraz niezbyt imponujące. Nie znosi hałasu, robienia scen i przesadnych zachowań. Lubi mieć wszystko pod kontrolą. Po pierwsze jest angielskim dżentelmenem, a dopiero po drugie śmierciożercą. Znaczy to też, że jest hipokrytą i kłamcą. Ma wrodzony wstręt do mówienia prawdy i dla zasady nie dotrzymuje danego słowa.
Jest człowiekiem, który swoje kaprysy i pragnienia uważa za jedyne obowiązujące prawa. Świat Xaviera pozbawiony jest ideałów oraz sentymentów, natomiast mężczyzna niezwykle dba o pozory, dlatego ton jego głosu zawsze jest wyważony, gesty perfekcyjne, a uśmiech zniewalający.
Ma słabość do czarnej magii, quidditcha oraz pięknych kobiet i mężczyzn. Jest intrygantem, lubiącym pieniądze, władze oraz spokój. Kolekcjonuje stare, zakazane książki oraz artefakty. W ogóle w życiu bardziej obchodzą go przedmioty niż ludzie i to do nich się przywiązuje. Jego uwagę prędzej przyciągnie źle dobrana garsonka niż łzy na policzkach kobiety. Och. Chyba że ta okaże się dostatecznie ładna, by poświęcić jej wieczór.  

biografia

Jego babcia popełniła błąd i dała się uwieść jakiejś szumowinie, na szczęście miała dość rozumu w głowie, by w ostatniej chwili zrezygnować z romantycznego pomysłu ucieczki z biednym mężczyzną. Powiedziała o wszystkim ojcu, a ten pozbył się kłopotliwego kochanka córci i szybko wydał ją za mąż za pana von der Veen. Po pradziadku zapewne Xavier odziedziczył brutalną zaradność życiową. Nikt poza martwym uwodzicielem i zmarłą dawno babcią nie wiedział, że przyszły syn jest efektem zakazanego związku i chwili głupiego zapomnienia. Nikt więc nie może podważyć czystości krwi Xaviera. Zresztą, nikt przy zdrowych zmysłach się na to nie zdecyduje.
Jako mały chłopiec był wychowywany w przekonaniu o swojej wielkości, co prawda pobyt w szkole nieco zredukował te aspiracje, ale też obudził ambicje. Xavier potrzebował roku, by zrozumieć zasady rządzące w Hogwarcie. Nigdy nie poniżał uczniów, ale lubił mieć nad nimi przewagę i kontrolować, ot trzymał ich na krótkiej smyczy. Twierdzi, że nie należy do typu ludzi, którzy się przyjaźnią. Nikogo nie dopuszcza do swoich sekretów, tak jest wygodniej. A on przecież jest wstrętnym konformistom.
Zakończył szkołę ze średnimi ocenami. Historia Magii nie miała przed nim tajemnic, natomiast kociołki dziwnym trafem zawsze wybuchały, cokolwiek by do nich nie wrzucił. Całe swoje młodzieńcze życie podporządkował karierze. Uważał, że życie rodzinne jest dla ludzi pozbawionych ambicji i nudziarzy, którzy chcą budzić się cały czas u boku jednej kobiety. On uwielbiał rozwój, postęp, ciągłe wyzwania. Każdą wolną chwilę poświęcał na zdobywanie wiedzy, kolejnych zakazanych książek, z których czerpał informację o czarnej magii, dającej mu potęgę. Poza tym ma również obsesję na punkcie swojego ciała, jest niezwykle sprawny fizycznie i zachowuje się jak ktoś, kto bardzo boi się zestarzeć. Zmarszczki przeraziłyby go bardziej niż odcięta głowa.
Rzecznikiem Ministerstwa Magii został niedawno. Zawód ten wydaje się wprost wymarzony dla niego. Jest elegancki, przekonujący, pozbawiony wątpliwości moralnych i kłamie z przerażającą łatwością. Ludzi, którzy stanęli na jego drodze do zdobycia posady pozbywał się w najróżniejszy sposób. Plotką, zdradą tajemnicy, którą żona przeciwnika wyszeptała będąc w jego ramionach, imperiusem, intrygą albo groźbą. Szeroki wachlarz możliwości.  
Do śmierciożerców dołączył stosunkowo późno, prawdopodobnie tylko dlatego że pan von der Veen zawsze stanie po stronie zwycięscy. Zrobił to jednak na tyle szybko, by nie budzić niczyich podejrzeń i sprawiać świetne wrażenie człowieka zaangażowanego w ideę. A choć nie jest zagorzałym fanatykiem oraz woli unikać spotkań z Czarnym Panem, to zawsze szybko i bez wahania wywiązuje się z powierzonych mu zadań.

informacje dodatkowe

» - z rozkoszą nadużywa zaklęcia Imperio. Opanował je do perfekcji i uznaje za doskonały sposób rozwiązywanie swoich problemów.
- uwielbia otaczać się pięknymi kobietami i przystojnymi mężczyznami. Jest skrajnym hedonistą, który nigdy nie pozostaje wierny i nigdy za to nie przeprasza.
- lubi mocne, intensywne, wyraziste perfumy, które zapadają w pamięć
- gdyby spojrzał w zwierciadło Ain Eingarp zobaczyłby siebie, czytającego w fotelu książkę. Uwielbia mieć nad wszystkim kontrolę, ale nie pragnie władzy nad światem. Pożąda wiedzy, która daje mu przewagę nad innymi. Lubi ładne towarzystwo, ale ponad to ceni sobie święty spokój i możliwość rozwijania własnych zdolności.

Witaj na forum czarodzieju.
Teraz możesz przejść do stworzenia relacji | informatora | poczty.
Powinieneś również zajrzeć do działu Poszukiwani | Chętnie Pogram.