No tak. Znowu zajęcia. I to jeszcze tak wcześnie. Musiała przyjść na zajęcia chociaż i tak myślami marzyła o czymś innym. Wakacje. Ciepło, wolne od tych porannych zajęć i poplamionych rąk. Jednak musiała przyjść. Ostatnio dużo opuszczała zajęć, a już nie miała pomysłów na usprawiedliwienie się. Usiadła zaspana w środkowym rzędzie, bardziej z tyłu. Rozejrzała się, ale nic nie dopatrzyła. Położyła głowę na ławce mając nadzieję, że nic się nie stanie jak trochę poleży i porozmyśla o ciepłych dniach. Westchnęła. Miała nadzieję, że dziś lekcja będzie luźniejsza.

Verónica raźnym krokiem wmaszerowała do sali, pewna, że w środku zastanie już garstkę znajomych ze swojego roku. Zaskoczona, zatrzymała się w pół kroku, ponieważ w sali siedziała, a raczej leżała na ławce jedynie Wasylisa. Podeszła do dziewczyny i przywitała ją z uśmiechem, nie zaczynała jednak żadnej konkretniejszej rozmowy, ponieważ zauważyła, że ta jest trochę senna. Usiadła w ławce obok i wypakowała swoje rzeczy. Jakby nie patrzeć, starożytne runy to był jej ulubiony przedmiot, z którym konkurować mogło co najwyżej zielarstwo. Oparła łokcie o blat biurka, a dłońmi podparła brodę, spoglądając za okno na błonia. Miała postanowienie, by na tych zajęciach brać bardziej czynny udział, ponieważ na ostatnich zajęciach z astronomii nie popisała się aktywnością. A co gorsza, prawie zasnęła.

Szczerze powiedziawszy nie miał ochoty na dzisiejsze zajęcia, ale niestety był pewien mus. Jako uczeń musiał brać udział w różnych lekcjach, nawet jeśli nie były to raczej jego ulubione zajęcia. Właściwie to trawił tylko Eliksiry i Obronę Przeciw Czarnej Magii, bo inne przedmioty uznawał raczej za mało potrzebne. Właściwie to do tego zestawu mógłby dołączyć jeszcze tylko Zaklęcia i Uroki i byłoby git. Więcej lekcji szkolnych do szczęścia nie było mu potrzebne. Najwyraźniej jednak nie mógł przeszkoczyć tego systemu edukacji.
Wszedł do Klasy Starożytnych Run i zajął pierwsze lepsze wolne miejsce. Miał nadzieję, że żaden bencwał się tu nie przypałęta.

Wszedłem do dużej i jasnej sali , obwieszonej tablicami zapisanymi runicznym pismem. Tablice ów wywoływały we mnie wspomnienia, dotyczące moich pierwszych zajęć z tego przedmiotu. Polegały one na nauce ów trudnego pisma i zapamiętywaniu, co oznaczają dane symbole, gdyż każdy z nich posiadał własne znaczenie i do każdego przypisane było inne słowo. Zapamiętanie sensu i wymowy tych wszystkich znaków nie było rzeczą prostą ani łatwą. Do perfekcyjnego opanowania tego starożytnego pisma i jego znaczeń potrzeba było lat. Zajęcia z tego przedmiotu były ciekawe, choć nie raz trudne do zrozumienia. Najszybciej udało mi się opanować przenoszenie owego symbolicznego pisma na woskowe tabliczki bądź pergamin, ze względu na wrodzony talent do kaligrafii. Trudniejszą rzeczą okazało się natomiast zapamiętanie znaczeń tych wszystkich znaków, w większości będących bardzo do siebie podobnych. Omiótłszy klasę szybkim spojrzeniem, zająłem miejsce w środkowym rzędzie przed Wiktorem.
-Witam.-mruknąłem półgębkiem, nie zaszczyciwszy go nawet spojrzeniem, kładąc torbę na ławce.

Wszedł do klasy za sporą grupką i usiadł razem z Wiktorem. Czekała ich nudna lekcja musieli trzymać się razem, był ciekaw jakie tym razem bzdury będzie mówił profesor. Całe te runy były stratą czasu, coraz częściej zastanawiał się nad wypisaniem z nich, sam nie wiedział po co to wszystko ciągnął. Chyba z nudów, bo nic pożytecznego z nich nie miał. Bądź jednak co bądź wyciągnął notatki z poprzednich lekcji i lat, może zdobędzie jakieś punkty dla domu, gdy go o coś zapytają, nigdy nic nie wiadomo.

W sali najpierw pojawiła się głowa Rosemarie i kiedy upewniła się, że nie ma w środku jeszcze nauczyciela w pomieszczeniu pojawiła się cała reszta jej ciała. Udało jej się nie spóźnić, więc dzisiejszy sukces odhaczony. Rozejrzała się, większość przywitała skinieniem głowy, Fern posłała kpiący uśmiech, a na koniec usiadła koło Lisy i przyłożyła ławce podręcznikami, jakby ta była czemuś winna. Na koniec jeszcze ziewnęła cicho, nie przejmując się, że jest środek dnia.
-Hej!- Odezwała się do puchonki.-Przygotowana na te porywająco ciekawe zajęcia!?

Wpadła do sali zdyszana a ciężka torba nieznośnie przygniatała ją do ziemi. Uśmiechnęła się lekko, jednym kącikiem ust widząc, że udało jej się nie spóźnić. W życiu Panny Mikaelson zaczęło się ostatnio tyle dziać, że ta zawsze obowiązkowa i pracowita Krukonka nieomal zapomniała o lekcji. Pokręciła lekko głową nad samą sobą i usiadła w jednej z pierwszych ławek. Wyciągnęła pergamin i swoje ulubione pióro i nie mogła doczekać się na przyjście nauczyciela.

Dominik spojrzał na zegarek wiszący w jego gabinecie VI rocznik cechował się wybitnym spóźnialstwem dla tego postanowił dać im dwie minuty ekstra w prezencie, poznał już przez ten spędzony w Hogwardzie rok uczniów i ich zwyczaje a jako że nie był jeszcze stary i doskonale pamiętał jak to jest być uczniem nie miał zamiaru zachowywać się jak reszta wapniaków którzy przychodzą przed czasem a później jeszcze karzą uczniów za spóźnienia.
Wszedł do swojej klasy z uśmiechem na ustach niosąc w ramionach pergaminy przedstawiające znaki runiczne Futharku Armeńskiego.
Frekwencja była na prawdę imponująca, choć Dominic szczególnie cieszył się widząc liczną grupę ślizgonów, jednak uczniowie z jego byłego domu mieli ambicje. Liczył że zdobędą dużo punktów dla domu węża i utrą nosa gryfonom w tym roku wydzierając im puchar domów.
- Dzień dobry. Dziś zajmiemy się wróżeniem z Futharku Armeńskiego sposobem krzyża. - gdy to mówił pergaminy wylądowały przed każdym z uczniów na ławce.
- Kto mi powie parę słów na temat tego właśnie sposobu wróżenia z run i poda kilka charakterystycznych cech wspomnianego Futharku. - szybko zlustrował twarze zebranych wypatrując wyciągniętej w górę dłoni, udzielił głosu dwóm pierwszym osobom.

Agnes zerknęła uważnie na pergamin który wręczył jej nauczyciel. Futhark Armeński... Kilka dni wcześniej, podczas kolejnej bezsennej nocy przejrzała podręcznik dlatego gdy tylko nauczyciel zadał pytanie uniosła rękę w górę, starając się jednocześnie przywołać w pamięci potrzebne fragmenty.
- Futhark Armeński - zaczęła cicho gdy nauczyciel wskazał w jej stronę - z pozoru nie różni się zbytnio od Futharku Wikingów. Tak samo jak on składa się z 18 znaków. Jego cechy charakterystyczne to Os i Gibor... - Gdy mówiła jej głos stopniowo przybierał na sile. - Powstał stosunkowo niedawno a Guido von List nazwał go też Futharkiem Aryjskim...
Zakończyła zastanawiając się co takiego jej umknęło.

Robiła wszystko aby się nie spóźnić, ale jakoś nie specjalnie jej to wychodziło. Ta szkoła nie sprzyjała jej nawykom i reputacji. Przecież ona nigdy nie zasypia! NIGDY! Tym bardziej się nie spóźnia i musiała zrobić wszystko co w jej mocy aby tak Zostało. Niemal biegła w stronę sali i kiedy ona była na jednym końcu korytarza widziała jak praktykant wchodził do pomieszczenia. Nie było jeszcze tak źle. Niecałą minute po nim weszła sama i zajęła pierwsze wolne miejsce.
-Dzień dobry i przepraszam za spóźnienie.- Powiedziała wyciągając swoje rzeczy i zaczęła słuchać.
Futhark Armeński... armeński, przecież siedziała ostatnio w bibliotece i czytała książkę o runach, futarh armeński był gdzieś po prawej stronie... na środku. NO TAK! Żaróweczka nad jej głową rozbłysła. Szybko wyciągnęła rękę do góry i poczekała, na pozwolenie aby zacząć mówić.
-Jest to futharch sztuczny czyli odtwórczy. Jak już powiedziano jest wytworem prac Guido von Lista na przełomie XIX i XX wieku.- Dziewczyna miała świetną pamięć, po latach ciągłego i nieustannego wkuwania. Teraz jej wystarczyło, że przeczyta coś ze dwa razy i od czasu do czasu powtórzy, a pozostanie jej w pamięci przez bardzo długi czas.
-Kolejne nazwy run wchodzących w jego skład to:Fa, Ur, Dorn, Os, Rit, Ka, Hagal, Not, Is, Ar, Sig, Tyr, Bar, Laf, Man, Yr, Eh oraz Gibor. - Wyrecytowała wszystko szybko zacinając się na chwilkę jedynie przy dwóch ostatnich. To chyba było wszystko co pamiętała, a nawet wszystko co można było na ten temat powiedzieć. Skinęła delikatnie głową, na znak, że skończyła nie odwracając głowy od praktykanta.

Jasmine od pewnego czasu była dość roztrzepana. Ciężko jej było skupić się na nauce, a tym bardziej spóźniała się na zajęcia. Powodem tego nie był Luke i ich pocałunek, choć tak właśnie mogłoby się wydawać. Powód tkwił w niej... od pewnego czasu działo się z nią coś dziwnego. I nie umiała tego zrozumieć. Pomyślała, że to najwyższy czas, aby spotkać się z Sofie i omówić z nią sprawy WĘŻY. Biegła przez korytarze słysząc głosy dezaprobaty i śmiechy dość niegrzecznych postaci z obrazu. Biegła ile sił miała w nogach, a włosy tuż za nią latały na wietrze. Nawet nie zdążyła spleść warkocza... a niestety, rozpuszczone włosy wyglądały, jakby miała gniazdo na głowie. Otworzyła szerokie drzwi sali od Starożytnych Run i oparła dłonie o kolana dysząc głośno. Opanowała się, zdając sobie sprawę, że wszyscy skierowali zainteresowanie właśnie na nią.
— Przepraszam profesorze za... kolejne spóźnienie. — skrzywiła się i od razu dosiadła się do Agnes obdarzając ją niemałym grymasem. — Ach, nie mogłam znaleźć swojej różdżki. — wytłumaczył jej się i skierowała wzrok na profesora czekając na reprymendę.

Rozejrzałem się po sali obojętnym wzrokiem. Mimo że uczęszczałem na lekcje z tą grupą już szósty rok, nie wiedziałem zbyt wiele o jej członkach. Nawet Barty'ego i Wiktora nie znałem za dobrze, mimo iż dzieliłem z nimi pokój w dormitorium. Nigdy jednak nie interesowałem się ich sprawami, gdyż z reguły rzadko kiedy odzywałem się niepytany i nie wtrącałem się do czyichś rozmów, wychodząc z założenia, iż nie ma potrzeby odzywania się, jeśli nikt nie kieruje do ciebie bezpośrednio swoich słów. Następnie wyciągnąłem z torby kawałek pergaminu do zapisywania ewentualnych notatek z zajęć. Kiedy do klasy wszedł profesor, spojrzałem w jego stronę. Usłyszawszy jego pytanie skierowane do siedzących w ławkach uczniów, uniosłem lekko brwi, przenosząc beznamiętny wzrok na dwie uczennice, które zabrały głos. Zmrużyłem oczy, wysłuchując ich wypowiedzi, po czym zapisałem na pergaminie kilka słów na temat tego, co mówiły, by lepiej zapamiętać charakterystyczne cechy i odmiany tego alfabetu.

Dominik uśmiechnął się zadowolony z odpowiedzi obu uczennic widać było dobrze się przygotowały do zajęć jednak zanim mógł cokolwiek odpowiedzieć skierował swój wzrok na spóźnioną krukonkę.
- Gdyby założyciele Hogwartu zbierali się tak jak Wy na lekcje zamek nie powstały by do tej pory. - pokręcił tylko głową tego się spodziewał jakiś spóźnialski zawsze musi się znaleźć.
- A więc Wasze odpowiedzi były bardzo dobre moje drogie ale żadna z Was nie powiedziała nic na temat wróżenia z run sposobem krzyża. Po pięć punktów dla Waszych domów a Panna Leighton w nagrodę wyjaśni nam na czym polega ta technika układania run. - skierował wzrok na krukonkę która zdążyła już uspokoić oddech i wyciągnąć swoje rzeczy.

Jasmine usiadła na krześle mając wielkie marzenie na ten moment stać się niewidzialną. Powoli zainteresowanie nią zaczęło bladnąć, co wywołało u niej wielką ulgę. Wyjęła pergamin, a także pióro i zaczęła notować akurat to, co zdążyła wychwycić od odpowiedzi dziewczyn. Potem głos zabrał profesor. Leighton wstrzymała powietrze.... więc nici ze stania się niewidzialną. . Układanie run sposobem krzyża? Och, wysil głowę Jasmine! Odchrząknęła i wstała, aby odpowiedzieć na pytanie:
— Czy chodzi o Krzyż Runiczny? — spytała, choć nie oczekiwała na odpowiedź profesora. Przepytywał ją, więc jaki sens był w tym, aby miała się u niego upewnić. Postawiła na całkowitą improwizację... przynajmniej się ośmieszy. No ale skąd mogła wiedzieć, jaki jest dzisiejszy temat? Jedyne co wpadło jej na myśl to to...: — Układa się się runy w krzyż, od góry 6, co oznacza nagrodę, rezultat, który może być zostać uzyskany dzięki przebyciu wyzwania bądź wynik zaliczenia sprawdzianu. Następnie idąc w dół, mamy pięć, co oznacza wyzwanie. Próba, sprawdzian, który konieczne należy przejść z wynikiem pozytywnym... — zmrużyła powieki bacznie przyglądając się profesorowi. - Po tej stronie. — zagestykulowała dłonią wskazując na część krzyża, która wychodziła z prawej strony. — Mamy trzy, co oznacza przyszłość, czyli przebieg danej sytuacji, możliwe warianty jej rozwoju... z lewej zaś jest jedynka, czyli korzenie. Innymi słowy przeszłość, przyczyny danej sytuacji. Idąc niżej kolejno mamy 2 i 4, 2 to "teraz", twoje "ja" w danej chwili lub pewnym okresie czasu, a 4 to sekret, prawdziwe położenie danej sytuacji. Powody i wydarzenia, które do niej doprowadziły. — odetchnęła po dłużej wypowiedzi pragnąc już usiąść. Ale musiała poznać opinię profesora.

Wiktor obserwował sytuację w klasie. Sam się nie odzywał po rozpoczęciu zajęć, bo ogólnie temat Starożytnych Run był mu obcy, to raz, a dwa nie uznawał go za jakiś specjalnie przydatny przedmiot. Z drugiej strony też nie olewał tego totalnie, ale nie można się było spodziewać po nim, że coś ze Starożytnych Run wyniesie.
Ślizgon od czasu do czasu machnął piórem byleby tylko zapisać jakieś ewentualnie ciekawe informacje, by potem odłożyć pióro i się zrelaksować. Starał się nie wzbudzać podejrzeń w prowadzącym te zajęcia, bo mogłoby być kiepsko.

Dominic tylko pokręcił głową.
- Gdzieś dzwoni ale nie wiadomo w którym kościele prawda? - machnął różdżką wyczarowując w powietrzu krzyż z kamieni przypominających runy ponumerowanych odpowiednio.

- Odpowiednio:1 to czas obecny, 2 - Czas przeszły, 3 - Czas przyszły, 4 - Podstawy charakteru osoby zadającej runom pytanie, 5 - Przyczyny trudności życiowych oraz  6 - Najlepsze rozwiązanie problemu z jakim do run dana osoba się zwraca.  - gdy mówił odpowiednie runy rozświetlał błękitny blask.
- Dziękuję możesz siadać. Przyda się doczytać to i owo.  Tak czy inaczej  Waszym zadaniem jest wylosować sześć run ułożyć je w sposób o którym właśnie mówiłem i przy pomocy Futharku Armeńskiego spróbować cokolwiek odczytać. Pamiętajcie że w znaku runicznym dotyczącym czasu przeszłego możemy próbować uzyskiwać odpowiedź na pytania w jaki sposób doszło do obecnej sytuacji ? czy jakie działania w przeszłości doprowadziły do stanu obecnego ? Runa związana z teraźniejszością powie pytającemu, jak w danej chwili przedstawia się jego sytuacja. Natomiast runa nr. 3 w układzie krzyża wskaże przyszły rozwój sytuacji. Często w analizie obecnej sytuacji pomocna jest wiedza o charakterze osoby pytającej, bowiem właśnie cechy jej charakteru determinują takie a nie inne postępowanie. Runa numer 5 w krzyżu runicznym powiada o przyczynach trudności. Z kolei znak nr. 6 podsunie najlepsze aktualne rozwiązanie. No to chyba wszystko macie czas do końca lekcji, robicie to na ocenę więc radzę się przyłożyć.  - kolejne machnięcie różdżki Lloyda przywołało na ławki przed każdego ucznia woreczek z runami futharku który ich interesował. Uczniowie mogli brać się do dzieła.

Losowanie run przebiega w sposób następujący:
Rzucacie kostkami sześć razy po dwa razy 1 kostkom, 2 kostkami i 3 kostkami. dzięki temu prawdopodobne jest wylosowanie każdego z 18 znaków. Kolejność w jakiej rzucacie jest dowolna może to wyglądać np.
rzut 1 - 3 kostki
rzut 2 - 1 kostka
rzut 3- 1 kostka
rzut 4 2 kostki
rzut 5- 3 kostki
rzut 6 - 2 kostki
Numer rzutu oznacza numer runy w krzyżu.
Natomiast ilość oczek oznacza wylosowaną runę według kolejności poniżej, aby ułatwić stworzenie wróżby w liście run oprócz ich nazw w kolejności dołączone jest ich znaczenie.
Czas na wykonanie zadania do 10 marca! Każda osoba która w tym terminie  nie wykona zadania zostanie nagrodzona T.
Powodzenia.

Lista run:

1. Fa            F              Pierwotny Ogień Ta runa symbolicznie przedstawia moc ducha zmieniającą się tak jak i duch tworzenia.
   
                
   
2.  Ur           U             Uzdrowienie, Wskrzeszenie             Ur jest runą związaną z fizyczną częścią świata i przedstawia wskrzeszenie, uzdrowienie, wieczność i ciągłość życia.
   
                
   
3.  Dorn       Th           Błyskawica i Grzmot            Ta runa przedstawia piorun, grzmot, lecz symbolicznie oznacza to wyznaczanie celi do zdobycia, stawianie sobie zadań, aktywność i wigor.
   
              
   
4.    Os           O             Usta        Os przedstawia moc duchową nabywaną przez mowę. To oddychanie światem, to głos. Oznacza także Siłę której osoba potrzebuje wzrastać w moc.
   
              
   
5.    Rit           R             Rytuał (lub Pierwotne Prawo)          Ta runa przedstawia porządek i ład w świecie, the obrządek, rytuał, pierwotne prawo i prawidłowy układ rzeczy. Także też cyniczne wydarzenia jak i ratunek niesiony nam przez wroga.
   
              
   
6.    Ka           K             Drzewo Świata (Yggdrasil)  Starsze metody odczytywania tej runy ukazywały ją prosto jako przedstawienie drzewa świata. Niemniej, obecnie bardziej współczesne wersje odczytywanie tej runy wskazują na moc, tworzenie, zdolność i zręczność.
   
              
   
7.    Hagal      H             Grad       Dzięki swemu kształtowi, runa Hagal nazywana jest czasem matką run, gdyż można z niej wyprowadzić większość kształtów runicznych. To runa ograniczenia i blokad, lecz zawierająca także możliwości wzrostu.
   
                
   
8.  Not         N             Konieczność (Nieuchronność) Losu                Ta runa może być postrzegana w sensie podobnym do Indyjskiej koncepcji karmy. Przeszłość określa przyszłość - nasze dotychczasowe czyny określają naszą przyszłą egzystencję.
   
                
   
9.  Is             I               Ego         Całkiem jak nasze "ego", ta runa jest używana do samoopanowania/ samokontroli. Przedstawia osobistą moc samo-opanowania, posłuszeństwo i naszą nieodpartą wolę (upór).
   
                
   
10.  Ar           A             Dowodzenie / Kierownictwo            Współczesne znaczenie tej runy to piękność, sława, pojętność i cierpliwość. Dawniejsze metody odczytywania tej runy mówiły, że przedstawia ona światło słoneczne wymywające ciemność jak też i oznaczające to szlachetność i dowodzenie (kierownictwo).
    
                 
    
11.  Sig           S              Moc Słońca           Podobnie jak runa Ar, ta runa także przedstawia moc słońca. Różnica polega na tym, że runa Sig jest mocą samego słońca, podczas gdy runa Ar jest mocą zawartą w promieniach słońca. Sig to runa sukcesu i zwycięstwa.
    
                 
    
12.  Tyr          T              Odrodzenie Słonecznego Boga        Tyr jest runą która ma moc całkowitego odwracania sytuacji. To runa wiedzy, zrozumienia duchowego i mocy pokoleń (tworzenia).
    
                 
    
13.  Bar          B             Narodziny             Ta runa symbolizuje narodziny, lecz narodziny w sensie przyszłego życia które jest nam przypisane. Współczesne metody odczytywania tej runy mówią o mocy tego co nadchodzi, jak też i o zdolności twórczej znajdowanej w śpiewie.
    
                 
    
14.  Laf          L              Örlog (Pierwotne Prawo)  Dawniej odczytywano tą runę jako symbolizującą zapowiedź porażki i prawo natury na które człowiek nie ma wpływu. Współcześnie interpretuje się tą runę jako życie, wodę i pierwotne prawo.
    
                 
    
15.  Man        M            Człowieczeństwo (Humanitaryzm)   Według starszych sposobów interpretacji, Man było używane w Armeńskiej tradycji jako przedstawienie narodzin. Współczesne metody interpretacji tej runy objaśniają ją jako zdrowie, wzrost, macierzyństwo i ojcostwo.
    
                 
    
16.  Yr            Y              Łuk (lub Tęcza)     Współcześnie odczytuje się ją jako kobiecą runę, noc, śmierć i instynkt. Starsze metody interpretowania jej, mówią o niej jako o oznaczającej gniew, fałszywość, błędy i przeciwności tkwiące w ludziach.
    
                 
    
17.  Eh           E              Dwoistość             Runa Eh przestawia dwoistość gdzie para jest związana z pierwotnym prawem, miłością, wiarą i małżeństwem.
    
                 
    
18.  Gibor      G             Dar życia               Ta runa przedstawia dawcę życia jak też i oboje dawców życia oraz dar samodzielnego życia. To także i kosmiczna świadomość oraz duchowe prawo.
    

Wysłuchałem w skupieniu wyjaśnień nauczyciela, przyjrzawszy się wyczarowanym przez niego runom, które przez chwilę unosiły się w powietrzu w taki sposób, by wszyscy mogli się im przyjrzeć, nawet ci, którzy siedzieli w ostatnich ławkach na końcu klasy. Kiedy na ławce przede mną pojawił się niewielki worek z runicznymi symbolami, wsunąłem doń rękę i wyciągnąłem następujące symbole:

The member 'Thomas de Morcerf' has done the following action : Rzuć kostką

'Gra z MG' :

.

The member 'Thomas de Morcerf' has done the following action : Rzuć kostką

#1 'Gra z MG' :


--------------------------------

#2 'Gra z MG' :


--------------------------------

#3 'Gra z MG' :


--------------------------------

#4 'Gra z MG' :


--------------------------------

#5 'Gra z MG' :

♠
Nie jestem pewien czy o to dokładnie chodziło, ale mam nadzieję, że tak.

Przywitała praktykanta jedynie uśmiechem. Mimo, że go znała i lubiła nie darzyła przedmiotu którego nauczał zbyt wielką sympatią, więc nie zdołała wykrzesać z siebie więcej entuzjazmu, powinien się cieszyć chociaż z tego. Irytowały ją obie dziewczyny, że niby wiedzą wszystko... w szczególności ślizgonka, nie dość, że się spóźniła, to się wymądrza. Już jej nie lubiła. Niestety skupiła się na negatywnych emocjach, a co za tym szło zapomniała o notowaniu co ważniejszych rzeczy. Czyli po wysłuchaniu polecenia dokładnie nie wiedziała co miała zrobić. No cóż, coś w końcu musiała zacząć robić... tak więc powoli i niepewnie włożyła dłoń do woreczka i zaczęła układać coś na kształt krzyża.