Poruszyła głową na obie strony i zagryzła lekko wargę przyglądając się Arze. Uśmiechnęła się lekko i zamknęła swój notes. Wyprostowała się i uniosła do góry podbródek.
- Ja niczego nikomu nie muszę udowadniać. - Kącik jej ust był uniesiony, jak rzadko kiedy.
Przeczesała dłonią włosy i zagryzła lekko wargę słuchając jej z zainteresowaniem.
- Żółtego? - Zaakcentowała dziewczyna. - Możemy. Rozluźnię się trochę. Przy okazji pogrzebałam ostatnio w księgach i znalazłam parę ciekawych eliksirów i zaklęć. Można by ich użyć. - Przeciągnęła się. - Mogliby już zacząć. Chciałabym już stąd wyjść. Po za tym, nie uciekaj przed odpowiedzią. Pytałam, co u ciebie.

Rigel należała do osób upartych, ale Bella lubiła to w niej. Jeśli czegoś chciała to to robiła, jeśli nie to zwyczajnie olewała sprawę. Ara przyglądała się jej dokładnie, chciała ją przekonać, w końcu była dobrą zawodniczką i przez to zespół mógł ucierpieć, ale to była jedynie jej decyzja.
-Jak chcesz, ale przemyśl to- poprosiła z uśmiechem na ustach i oparła łokieć na stole, a następnie głowę na dłoni. Zawsze musiała się podpierać, kiedy była znudzona. Jeszcze by przysnęła i walnęła głową w stół, a tego nie chciała.
-Jaki eliksir?- zapytała zaciekawiona i przysunęła się do przyjaciółki, lepiej dla nich, żeby nikt nie słyszał takich rozmów. Była ciekawa co znalazła Rigel, obydwie interesowały się eliksirami, które często się przydawały... Do różnych rzeczy. Wzięła głęboki wdech i przekręciła lekko głowę.
-Nic nowego, natłok nauki i ani grama zabawy- powiedziała robiąc minę zbitego szczeniaka. Miała siedemnaście lat, kiedy indziej będzie się bawić? Ale nie, bo nauka, nauka i nauka. Czasami naprawdę jej się nudziło, chciałaby zrobić coś szalonego, głupiego oraz śmiesznego. Przynajmniej miała Rigel, która była podobna, wiec nawet nie musiała jej na nic namawiać, właśnie to było najlepsze w ich przyjaźni.

Rigel miała mieszane uczucia do tej całej sytuacji przy stole. Jasne, nie grała nie dlatego, że Kat, tylko z powodu decyzji jakie podejmował Regulus. Miejmy nadzieję, że z tych wszystkich rzeczy, które zapewne od niej usłyszał, ale nie przetworzył, wiedział chociaż tyle.
Obecnie może nieco jej niechęć do dziewczyny była spowodowana czymś innym. Jasne, wiedziała, że Regulus dba o kontakty ze wszystkimi ślizgonami, ale to co teraz robił?
Odwróciła się do chłopaka i uśmiechnęła do niego ironicznie. Nie była pewna, co chciało osiągnąć, ale miała dziwne wrażenie, że mu się to udało. Odwróciła się do Ary.
- On to robi celowo. - Prychnęła i wywróciła oczami. - Głupi, kudłaty łeb. - Prychnęła, po czym zawiesiła wzrok na Arze. - Znalazłam eliksir na maskowanie rzeczy. Działa jak farba. Malujesz i masz wrażenie, że coś zniknęło, choć ciągle tam jest. To z takich zabawnych... - Zagryzła lekko wargę. - Wiem za to, komu możemy porobić numery... Cóż... obejdzie się bez tortur, ale... zabawić się będzie można. - Uśmiechnęła się zadziornie. - I jest puchonem, więc wpasuje się w twoje żółte kryteria. - Uniosła do góry podbródek. - Pytanie tylko jaki żarcik by mu zrobić... bo ja bym była za przestraszeniem go...

Podążała za wzrokiem przyjaciółki, który padał na Reugulusa. Była prawie pewna, że Rigel była zazdrosna. Popatrzyła przyjaźnie na pannę Ashdown i szepnęła do niej: Jesteś lepsza i o tym wiesz. Następnie się uśmiechnęła i zmierzyła tamta wzrokiem, w końcu ona była jedna, a te dwie. Zawsze to jakaś przewaga. Kiedy usłyszała o eliksirze z zaangażowaniem pokręciła głową. Nigdy o nim nie słyszała, ale wydawał się być genialny, mogły nim wkręcić tyle ludzi! Musiała się dowiedzieć, jak i kiedy mogą go zrobić, lecz teraz musiała zająć się innym znakomitym planem. Na kolejne słowa Ślizgonki ucieszyła się jeszcze bardziej.
-Który to? Jest tu?- zapytała zerkając w stronę stołu żółtych, następnie spojrzała na Rigel, z tym zachęcającym uśmieszkiem- O tak, wiesz mogłybyśmy go zbawić do lasu, może jakimś listem? A my czekałybyśmy przygotowane, może jakieś zaklęcie, które nieźle by go wystraszyło. Myślałam nad..- w tym momencie przerwała, ponieważ głos zabrał dyrektor. Przewróciła oczami, obracając się bardziej w tamtą stronę. Wszystko co mówił... Nie robiło na niej zbytniego wrażenia, siedziała z kamienną twarzą i nawet nie drgnęła. Kiedy skończył mówić, napięcie obróciła się do Rigel.
-Nowe środki bezpieczeństwa?- zapytała nieco zła, a zarazem zdołowana. Teraz będą ich kontrolować na każdym kroku, a co z kawałami? Albo wypadami do lasu?

Uśmiechnął się pod nosem, widząc jak Kat zaczęła się śmiać. Nie wiedział co prawda, że taki z niego żartowniś, ale może jak się postara, to umie wszystko? Nawet rozśmieszać ludzi...
- A to dlaczego? Chyba się mnie nie brzydzisz? - zapytał. - Bo ja na twoim miejscu... poważnie bym się zastanowił, bywają dni, kiedy wglądam znacznie lepiej - powiedział i na potwierdzenie swych słów, po raz nie wiadomo który poprawił kaptur.
- Możesz, zawsze mile kraść razem. Zastanawiam się jednak czy Slughorn by mi ich nie dał, gdybym po prostu poprosił. Na pewno zrozumie sytuację... - zastanawiał się głośno. Co jak co, ale Ślimakowi nie chciał podpadać. Bycie lubianym przez niego naprawdę miało sporo plusów.
Spojrzał znowu w stronę stołu nauczycieli. Wyglądało na to, że za chwilę coś zacznie się dziać. Dyrektor wydawał się przygotowywać to przemówienia.
- Ona twierdzi, że przez mnie. Bo przyjąłem cię do drużyny - powiedział przyciszonym głosem. - A jak jest naprawdę... cóż, tego chyba nikt nie wie. Tyle, że szkodzi wszystkim, nie tylko tobie czy mi.
Nie mówił jej dużo, nie miał ochoty rozmawiać na ten temat, szczególnie, że to właśnie Kat była tym, kto poniekąd spowodował cały konflikt pomiędzy nim a Rigel. Nie zamierzał jednak w żaden sposób jej o to obwiniać. To była jego decyzja i wierzył, że jest dobra. Nawet gdyby chciał, nie było już czasu na więcej rozmów. Drops wreszcie przemówił. O ile pierwszej części się spodziewał, to druga... była bardzo niepokojąca. Jak będzie teraz wymykał się do zakazanego lasu?
- Na Salazara, pewnie po kryjomu poszli zabawić się w Londynie, a ci stawiają całe Ministerstwo na nogi - wyraził swoje niezadowolenie, chociaż był całkiem mocno przekonany, że za wszystkim rzeczywiście stoją śmierciożercy. - Chodźmy szybko do składziku, nim aurorzy zatrzymają nas za bycie ślizgonami - powiedział zaraz potem i już podniósł się ze swojego miejsca, gotowy do wyjścia z sali.

Spojrzała na niego jak na idiotę. Oczywiście, że się go nie brzydziła a wręcz przeciwnie. Zawsze pociągały ją jego oczy. Oczy były wielką słabością Kat. Wręcz nie mogła oderwać od nich swoich.
- Pewnie, że się ciebie nie brzydzę. Ale nie wyobrażam sobie abym ja i ty.... No wiesz - wzruszyła ramionami - Zawsze milej odrabiać szlaban razem, w razie gdyby nas przyłapali. - posłała w jego stronę oczko. Co jak co ale lubiła czasami się wyluzować a rozmowa z Regulusem dawałą jej taką możliwość. Kat, chcąc jakoś zająć ręce wróciła z powrotem do swojego talerza. Po przejrzeniu jego zawartości po raz... nie wiadomo który zrezygnowała ze swojego jedzenia. Apetyt jednak jej nie dopisywał dzisiejszego dnia.
Słysząc słowa chłopaka nie przejęła się za bardzo. Sama pewnie by się wkurzyła gdyby sytuacja była odwrotna.
- Na jedno wychodzi. - prychnęła.
Nie chciała kontynuować rozmowy na temat dziewczyny. Jej uwagę przykuło poruszenie przy stole nauczycielskim. No nareszcie, ile można czekać. Katherin nie przejęła się zniknięciami. Domyślała się kto może stać za tym. W końcu wszyscy tak myśleli. Druga informacja natomiast zdziwiła dziewczynę. Nie wyobrażała sobie być obserwowaną na każdym kroku. Co jak co ale ceniła sobie wolność a w tym momencie Dyrektor jej ją zabrał. Może nie dosłownie ale jednak. Zdenerwowana chwyciła książkę w dłonie z zamiarem wstania. Reg jednak uprzedził ją.
- To już był by szczyt wszystkiego. - złość emanowała z niej. Nie czekając na dalsze słowa kolegi wstała od stołu i razem z nim wyszła z wielkiej sali.

z/t Kat i Regulus

Westchnęła smutno w co ta Jessi znów się wpakowała, dodatkowo Andre też zniknął. Co się w tej szkole działo powoli już nie ogarniała, przecież poniekąd Hogwart jest najbezpieczniejszym miejscem na świecie. Zaczynała w to powoli wątpić, spojrzała na Bartka i zakuło ją gdzieś, musiała z nim porozmawiać więc liczyła że nie wystawi jej, jeśli wyśle mu list ze spotkaniem. Musieli pogadać, po przemowie Dyrka wróciła do pokoju wspólnego, potem Dormitorium McGonagall chciała z nimi pogadać, czyli czekała ją wyprawa do gabinetu profesorki.
z/t

Barty prychnął pod nosem. Kogo obchodzi zniknięcie jakieś Gryfonki i Krukona? Liczył, że dyrektor powie coś o wiele ciekawszego, zamiast przeszkadzać im w spędzaniu czasu wolnego. Nowe środki bezpieczeństwa? Jakby jeszcze ich było mało! Nagle wpadł do sali jakiś typ z informacją, że Czarny Pan zaatakował! Wreszcie jakaś dobra wiadomość! Do piachu ze szlamami! Crouch uśmiechał się bezczelnie pod nosem, wprost nie mógł się opanować więc po prostu korzystając z zamieszania wyszedł.

z/t