Sofie...
Oczywiście, że przyjdę.
Nie mam właściwie teraz nic ważnego, więc jak najbardziej możemy się spotkać w TYM miejscu.
Czekaj tam na mnie, niebawem przybędę.

Tony

Na zawsze siostra...

Z wielkim smutkiem piszę do ciebie ten list. Jednak nie pozostawiłaś mi wyboru. Nie chcesz się z zemną spotkać i unikasz mnie na korytarzach. Czekałem codziennie w naszym miejscu an ciebie jednak nie przyszłaś ani razu.
Widziałem to już w, tedy, gdy się spotkaliśmy. Zmieniłaś się Sofie. Nie wiem, kiedy ani jak a tym bardziej dlaczego. Może sama zechcesz mi powiedzieć?
Wiesz Sofie naszą największą słabością nie jest to, że boimy się mroku. Naszą największą słabością jest to, że boimy się jasności.
Nasza największą słabością nie jest strach przed brakiem siły, ale strach, że mamy jej za dużo w sobie. Przestań się bać Sofie i stań się odważna. Nie cofaj się ku przepaści i nie toń w mroku. Pokaż jak silna jesteś i, na co cię stać!
Uratowałaś mi życie i tknęłaś we mnie iskry nadziei. To dla ciebie chciałem przeżyć. Wiem, że gardzisz szlamami i zdrajcami krwi. To bardzo zabawne, bo mówi się o mnie, że jestem jedną z nich. Podobnież jestem zdrajcą krwi. Dlaczego tak mówią? Bo nie kieruje się pustymi stereotypami o czystości krwi i mam dość odwagi, by powiedzieć całemu światu co sadze. Bo się nie boje Sofie! Czemu ty zaczynasz się bać?
Wiesz szczerze żałuje, że zmusiłaś mnie do skoku. W, tedy na statku. Tracę siostrę, której potrzebuje, a może już straciłem? To gorsze niżby bycie martwym.
Przysyłam z tym listem płatek niebieskiej róży oprawiony w żywicy którą dostałem od kogoś, kto mnie kochał i potrzebował.
Co, by się działo ja wciąż będę ci kochać pamiętaj o tym…

Twój braciszek..