Wspaniale. Po prostu ten wieczór będzie jednym z najgorszych w całej jego hogwardzkiej karierze. Jeśli nie najgorszy. Bo z czego ma się cieszyć, skoro jego partnerem ma być charłak!? Już wolałby stokroć bardziej szlamę niż toto coś całkowicie pozbawione magii. Ale cóż poradzić, skoro tak wyszło to musiał się spiąć i jakoś to wszystko przetrwać. Nie spodziewał się tylko, że zlepią ich na cały wieczór. Nic tylko rzucić się pod rozpędzonego hipogryfa.
- Taaak, ja też się cieszę, że spędzę ten wieczór z panem, panie Filch - odparł krzywiąc się. To tylko zabawa, wmawiał sobie, nic osobistego. Nie powinieneś i nie możesz mu dokuczać, nawet znając jego tajemnicę. - Dziwne, że przyszedł bez tego kociska - dodał. Mogą chociaż stwarzać pozory zadowolonych, rozmawiając, prawda?

Kiedy poczuł na swojej dłoni jak zaciska się na niej łapsko woźnego wzdrygnął się z obrzydzenia. Sam nawet nie zauważył jak jego ręka siła woli została zmuszona do złapania Filcha. Cudownie. Nie dość, że spędzą cały wieczór razem, to jeszcze będą trzymać się za ręką jak jakaś zakochana para!
- A co wożny może mieć ciekawszego do roboty? Sprzątanie musi być nudne - odparł złośliwie. Wiedział jednak, że ulubionym zajęciem Filcha było dawanie szlabanów za liczne przewinienia.
Wybuchnął śmiechem na wzmiankę o tym, że i kot będzie dzisiaj czyjąś parą. A Barty myślał, że to on trafił najgorszej. On przynajmniej może rozmawiać, a ktoś z kotem? Co jedynie mogą oboje pomiauczeć z rozpaczy.
- Strasznie mu współczuję. Temu kto wylosował pana kotkę, rzecz jasna - dodał złośliwie. Czemu nie wylosował Sofie? Albo Anastazji? Każdy byłby w tym momencie lepszy nawet Fern od woźnego.

Idź na Andrzejki mówili, będzie fajnie mówili. Po socjalizujesz się z ludźmi, poznasz kogoś ciekawego, zabawisz się ...
Po minie Kagu można było wywnioskować, że rozluźniona nie jest. Najchętniej to zapadłaby się pod ziemię. Żeby to jeszcze udało się jej wylosować kogoś kogo znała, ale nie. Bam, i dostała kogoś z kim nigdy nawet słowa nie zamieniła. No nic. Wpadła jak śliwka w kompot, więc będzie trzeba jakoś to przetrzymać. Zerknęła nieco skrępowana na swoją dłoń złączoną z ręką Gryfonki, po czym spojrzała na nią. Uśmiechnęła się uprzejmie. Wypadałoby coś powiedzieć. Jeśli już ma być przy niej, aż do jutra to trzeba rozegrać to tak by jakoś miło spędziły ten czas.
- Um ... - zamyśliła się na chwilkę, usiłując przypomnieć sobie imię dziewczyny. - Anarhold, tak? Jest coś co chcesz teraz porobić?

Zestresowana Kagu zdobyła się jedynie na ciche przytaknięcie. Gdy Anarhold pociągnęła ją w stronę gdzie znajdowali się Filch i Barty mało brakowało aby pisnęła. Ostatecznie udało jej się zdusić w sobie ten dźwięk i udała się tam razem z dziewczyną.
- Dzień dobry. - powiedziała skłaniając lekko swoją główkę, po czym usiadała obok An. Wygładziła szybciutko zmarszczki, które pojawiły się na materiale jej sukienki i z lekkim rozbawieniem zaczęła się przyglądać Ślizgonowi i woźnemu.
- Postaram się... - powiedziała cichutko. Kiedy po raz kolejny spojrzała na siedzącą przed nimi parę, resztkami siły woli powstrzymała się przed chichotem. Barty naprawdę gorzej trafić nie mógł.

Zjawiła się na sali lekko spóźniona i na początku stanęła w wejściu sali. Nie wiedziała kim jest jej dzisiejszy partner, niejaki Ryu Odagir, w życiu gościa na oczy nie widziała, a jak widziała to nie wiedziała, że to on. Z własnych źródeł dowiedziała się jedynie, że jest Gryfonem na siódmym roczniku, więc zbyt dużo tego nie było. Była lekko zestresowana, bo w końcu chodzenie przez cały wieczór za rękę ze starszym i nieznanym chłopakiem nie było dla niej codziennością. Wolała nie stać w wejściu cały czas jak jakaś idiotka, więc rozejrzała się za jakimiś znajomymi twarzami, znalazła jedynie Rowana w towarzystwie jakiegoś Ślizgona, ale postanowiła im nie przeszkadzać. Najodpowiedniejszym wyborem był po prostu stół, na którego wolnym końcu usiadła.

Kagu zdawała sobie sprawę z tego, że doborowym towarzystwem na takie zabawy nie jest i do tej pory zbytnio nie rozumiała jakim cudem uczestniczy w całej tej zabawie. Miała jedynie nadzieję, że Ana nie będzie się bardzo przy niej nudzić.
Widząc jak nowa osoba się dosiada, a i Anarhold się z nią wita, również postanowiła to zrobić. Kultura przede wszystkim.
-Witaj. Jestem Kaguya. - powiedziała i lekko skłoniła przed blondynką głowę po czym zwróciła wzrok na Gryfonkę. Chyba najwyższa pora się troszeczkę przełamać.
- Anarh ... znaczy się Ana. - poprawiła się błyskawicznie. - Byłaś już na stoiskach z wróżbami?

Pochłonięta własnymi myślami w pierwszym momencie nie zorientowała się, że ktoś cokolwiek do niej mówił. Zatrzymała wzrok na dwóch dziewczynach, od których najprawdopodobniej dochodził dźwięk. Z pierwszej wypowiedzi usłyszała jedynie "jestem" z czego domyśliła się, że owa dziewczyna się jej przedstawiła, drugą na szczęście usłyszała całą, która utwierdziła ja we wcześniejszych domyśleniach. Dodatkowo poszczęściło jej się, bo Kaguya wymieniła imię towarzyszki i Rebeca nie będzie musiała się kompromitować pytając o nie, ani się domyślać. - Jestem Rebeca.- Przedstawiła się lekko drżącym głosem i starając się przybrać coś na kształt przyjaznego uśmiechu.- Jak się bawicie?

Barty nie pozostał wcale dłużny woźnemu i również spojrzał na niego pełen złości. Kto wpadł na tak durny pomysł, by zlepiać pary ze sobą? Czyżby przeczuwali, że jeśli komuś ktoś nie odpowiada to najzwyczajniej w świecie by sobie poszedł? Pewnie tak. - Tak. I rozdawać im jakieś nudne zajęcia typu czyszczenie pucharów w Izbie pamięci bez użycia różdżek albo przepisywanie durnych raportów. Co normalnie należy do obowiązków woźnego. Ładnie to wysługiwać się niewinnymi uczniami? - dogryzał mu. Był ciekaw czy wlepi mu szlaban. Były Andrzejki i nie wolno było dawać szlabanów, przynajmniej miał taką nadzieję.
- Może Pani Norris chciałaby trochę odpocząć od pana? Wszak to kot, a one jednak chodzą własnymi ścieżkami... Planował ją pan rozmnożyć? Moja przyjaciółka chciała mieć kotka, a jak pani Norris zaszłaby w ciążę i urodziła kocięta, to chętnie bym jedno od pana wziął - dodał powstrzymując wybuch śmiechu.
Rozejrzał się nieco po sali. Chciał wiedzieć co czeka go w przyszłości, ale nie uśmiechało mu się iść po wróżbę z Filchem przylepionym mu do tyłka, a raczej do ręki.

Śmiał się w duchu z jego wściekłej miny. Oczyma wyobraźni widział jak wyłazi ze skóry, by uciec jak najdalej stąd, gdyż zwyczajnie nie mógł znieść obecności czarodziejów, sam nim nie będąc. Dodatkowo jeszcze ustosunkował go we fakcie, że nie może mu dać szlabanu.
- Poniżam? W jaki sposób? Przecież ja tylko stwierdzam fakt. Tak jest zapisane w regulaminie szkoły, a będąc prefektem, muszę go znać - odparł wzruszając ramionami. Strasznie zaschło mu w gardle, najchętniej napiłby się ognistej, ale widząc, że ma na karku woźnego, musi pić tylko soki, byle nie dyniowe.
- No cóż, możliwe - odezwał się. - Nie chciałby pan mieć kociąt? Dlaczego? - zapytał zdziwiony. Czasem zaczynam się zastanawiać czy Filch nie zabawia się ze swoją kotką i dlatego tak zacięcie jej broni, jak córki niemal.
Nie podobało mu się to, że pociągnął ręką, w efekcie czego łokieć Croucha zsunął się ze stołu, a wraz z nim reszta kończyny w efekcie czego uderzył w udo znienawidzonego woźnego. Zerwał się natychmiast z miejsca.
- Może pójdziemy sobie powróżyć? Zresztą, ja chcę iść, a pan raczej nie ma wyboru - odpowiedział sobie sam. Nie będzie całej imprezy siedzieć przy stoliku i gadać o niedopuszczanych kotach!

-Ble Ble Ble-zaczął go drażnić i ruszyli do wyjścia ze stołu. -Tak chodźmy jestem ciekawy co wróżby wyrzucą lub powiedzą-nie wierzył w nie ale wzruszył ramionami obojętnie. Niestety nie miał wyboru jak chłopak chciał to i on musiał tam się ruszyć. Cóż wady bycia "związanych"zaklęciem trwałego przylepca. Oboje skierowali się do stolika wróżki McGonagall czy tam Jasnowidzów.


z/t x2

Dziewczyna przysłuchiwała się z dużym zainteresowaniem wszystkim rozmowom. W końcu jednak trochę się znudziła... Ziewnęła przeciągle i zaczęła bawić się serwetką. W końcu przydałoby się odpowiedzieć na pytanie koleżance.
-U profesor McGonagall byłam... jakoś nie przekonała mnie jej wróżba..- powiedziała z przekąsem. Ona samotna... a pff... Przewróciła oczami na znak irytacji, po czym zwróciła się milej do krukonki.
-Ale zawsze możemy iść... zresztą chodź! - pociągnęła ją lekko przed siebie. W sumie może jeszcze zdążą zahaczyć o stolik Andre i Esme....
[z/t] x2 zahacz o McGonagal, a potem napisz u jasnowidzów <3 jeśli zdążymy